— Nie, nie nazwałbym tego czystym blefem — mówi Reto Follmi, profesor makroekonomii i handlu zagranicznego na Uniwersytecie St. Gallen. Taryfy są częścią strategii negocjacyjnej Trumpa i osiągnął on pewne cele. — Sprawił, iż kryzys fentanylowy stał się poważną kwestią — mówi Follmi. Problem narkotykowy w USA jest rzeczywiście ogromny, mówi profesor, który niedawno spędził semestr w Kalifornii. Trump ponownie poruszył również kwestię nielegalnego przekraczania granicy.
Krótko po objęciu urzędu odniósł sukces negocjacyjny z Kolumbią, grożąc nałożeniem karnych ceł — efekt jest taki, iż kraj ten przyjmuje z powrotem swoich obywateli bez ograniczeń. — Trump nabrał apetytu — przypuszcza Follmi.
Jako handlarz nieruchomościami Trump myśli w kategoriach transakcji. — Próbuje rozpocząć negocjacje w połowie drogi, aby uzyskać więcej dla siebie — ocenia profesor. Jednak chociaż USA mają wielką siłę nabywczą, ostatecznie gospodarka nie jest firmą. — Wzajemne nakładanie ceł ostatecznie szkodzi obu partnerom handlowym — mówi Follmi.
Prezydent Meksyku Claudia Sheinbaum obiecała wysłać na granicę 10 tys. żołnierzy Gwardii Narodowej, aby powstrzymać nielegalne przekraczanie granicy i zwalczać handel narkotykami. Premier Kanady Justin Trudeau oświadczył, iż Kanada wdraża plan graniczny o wartości 1,3 mld dol. (3,6 mld zł) kanadyjskich. Granica ma być lepiej zabezpieczona dzięki helikopterom, nowej technologii i większej liczbie personelu.
Czy Trump wygrał, czy też Meksyk i Kanada się ugięły? — Nie nazwałbym go zwycięzcą — mówi Follmi. Obie strony zawsze korzystają na dobrych interesach. — Jako dobry biznesmen Trump powinien o tym wiedzieć.
Jednak cła importowe przeciwko Meksykowi i Kanadzie nie zostały zniesione, a jedynie odroczone. — Problem narkotyków i migracji nie jest łatwy do rozwiązania — mówi Follmi. — jeżeli Trump nie będzie usatysfakcjonowany, może ponownie otworzyć klub taryfowy — przewiduje. Jedno jest pewne: panuje niepewność. — To trucizna dla inwestycji i firm po obu stronach — mówi ekonomista. USA ryzykują również swoją reputację wiarygodnego partnera.
Premier Kanady Justin Trudeau
Groźba dłuższego konfliktu z Chinami
Trump zapowiedział również nałożenie na Chiny dodatkowych ceł w wysokości 10 proc. Jednak według Trumpa taryfy te są jedynie „pierwszą salwą”. Pekin już zapowiedział środki zaradcze.
— Konflikt z Chinami sięga głębiej — mówi profesor ekonomii Follmi, „ponieważ w grę wchodzą również kwestie bezpieczeństwa, dominacja technologiczna i przewaga geopolityczna”. Istnieje groźba długotrwałego konfliktu, co nie jest pozytywną perspektywą dla globalnej gospodarki. Nieuchronne jest rozdzielenie różnych obszarów gospodarczych. Doprowadziłoby to do nieefektywności, ponieważ wszędzie trzeba by wymyślać koło na nowo.
Trump za bardzo postrzega globalną gospodarkę jako grę. Eksport jest dobry, import jest zły. — Ale to nie jest prawda — mówi Follmi. Na przykład Stany Zjednoczone korzystają z bardzo wysokiego poziomu inwestycji z zagranicy. Pomimo swojej wielkości, kraj ten nie jest w stanie sam produkować wszystkich towarów. — To podstawowy błąd w myśleniu — mówi Follmi. — Trump przyjmuje podejście o szerokim spektrum, mimo iż nie może osiągnąć celu, jakim jest przeniesienie wszystkiego do USA.
Europa na celowniku Trumpa
Trump chce również niedługo zaatakować UE. Follmi spodziewa się, iż UE również podejmie środki zaradcze. „Tylko z perspektywy taktyki negocjacyjnej”. Konflikt w tej sprawie to zła perspektywa — zwłaszcza dla niemieckiego przemysłu motoryzacyjnego i jego szwajcarskich dostawców.
Jak dotąd Trump nie zaatakował Szwajcarii bezpośrednio. — Jako mały kraj mamy tendencję do latania poniżej radaru — mówi Follmi. Szwajcaria utrzymywała również dobre stosunki z USA podczas pierwszej kadencji Trumpa. — Jednak szwajcarskie firmy muszą przygotować się na różne scenariusze — ostrzega Follmi. Ci, którzy mają różne rynki zbytu, są dobrze przygotowani.
