przedruk
Fragmenty książki „Rządy państw Osi w okupowanej Europie” autorstwa Rafała LEMKINA, który stworzył i zastosował nową wówczas kategorię z dziedziny prawa międzynarodowego – ludobójstwo.
Pracę nad tą książką autor podjął już w 1940 r. w Szwecji. Kontynuował ją w 1941 i 1942 r. na Uniwersytecie Duke’a w Durham w Karolinie Północnej, a następnie w Waszyngtonie, gdzie została ona ukończona.
Mimo iż nie dysponował pełną wiedzą o skali zbrodni popełnionych w Europie przez Niemcy i ich sojuszników, dzięki benedyktyńskiej pracy zdołał oddać bezprecedensową skalę i charakter tych działań.
Wszystkie warstwy narodu niemieckiego miały udział w zyskach z łupienia okupowanej Europy
Celem tego planu jest zniszczyć lub tak mocno okaleczyć podbite ludy, by choćby w razie porażki militarnej Niemcy mogły układać swoje stosunki z nacjami europejskimi z pozycji uprzywilejowanej, dzięki przewadze liczebnej, fizycznej i ekonomicznej.
Niemieckie metody wyzysku i podbijania narodów są tak liczne, przemyślane i wypracowane, a przy tym tak silnie zależne od osobistych umiejętności i odpowiedzialności wykonawców, iż tak złożona maszyneria nie mogłaby działać skutecznie bez ich oddania dla sprawy.
Wszystkie istotne klasy i grupy ludności dobrowolnie wspierały Hitlera w jego projekcie uzyskania globalnej dominacji: wojsko, szkoląc rezerwistów i opracowując plany podboju; przedsiębiorcy, penetrując i zakłócając zagraniczne gospodarki przez tworzenie karteli, rozwiązania patentowe, umowy clearingowe; propagandziści, organizując Niemców poza granicami oraz przygotowując piąte kolumny w państwach, których okupację planowano; naukowcy, wypracowując doktryny niemieckiej hegemonii; nauczyciele, zbrojąc duchowo niemiecką młodzież.
Niemcy dokonały agresji na swoich sąsiadów pięciokrotnie od 1864 r., a w każdej z tych pięciu wojen surowość i wyniszczający charakter metod sprawowania rządów okupacyjnych stale wzrastały, podczas gdy moralność agresorów była coraz niższa.
A więc teraz powinno być jeszcze gorzej - jeszcze bardziej bezwzgędnie, jeszcze bardziej okrutnie, jeszcze bardziej krwawo.
Wydanie opracowane przez Instytut Pileckiego jest pierwszym pełnym przekładem tej wstrząsającej w swojej precyzji pracy na język polski.
Wszystkie warstwy narodu niemieckiego miały udział w zyskach z łupienia okupowanej Europy
Celem tego planu jest zniszczyć lub tak mocno okaleczyć podbite ludy, by choćby w razie porażki militarnej Niemcy mogły układać swoje stosunki z nacjami europejskimi z pozycji uprzywilejowanej, dzięki przewadze liczebnej, fizycznej i ekonomicznej.
Niemieckie metody wyzysku i podbijania narodów są tak liczne, przemyślane i wypracowane, a przy tym tak silnie zależne od osobistych umiejętności i odpowiedzialności wykonawców, iż tak złożona maszyneria nie mogłaby działać skutecznie bez ich oddania dla sprawy.
Wszystkie istotne klasy i grupy ludności dobrowolnie wspierały Hitlera w jego projekcie uzyskania globalnej dominacji: wojsko, szkoląc rezerwistów i opracowując plany podboju; przedsiębiorcy, penetrując i zakłócając zagraniczne gospodarki przez tworzenie karteli, rozwiązania patentowe, umowy clearingowe; propagandziści, organizując Niemców poza granicami oraz przygotowując piąte kolumny w państwach, których okupację planowano; naukowcy, wypracowując doktryny niemieckiej hegemonii; nauczyciele, zbrojąc duchowo niemiecką młodzież.
A więc teraz powinno być jeszcze gorzej - jeszcze bardziej bezwzgędnie, jeszcze bardziej okrutnie, jeszcze bardziej krwawo.
W formułę Werwolfu wpisuje się potajemne porywanie i mordowanie ludzi.
Otwarta agresja Niemiec na Polskę jest tylko kwestią czasu.
Zdrada jest możliwa, ale...
pamiętamy, po co są "jasnowidze"
wszystkoconajwazniejsze.pl/rafal-lemkin-rzady-panstw-osi-w-okupowanej-europie-ludobojstwo/
