Egipt i Mauretania powołały się na rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 377 (rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 377), rezolucję "Zjednoczeni dla pokoju", aby zająć się atakami w Strefie Gazy. Rezolucja 377 stanowi, iż jeżeli Rada Bezpieczeństwa ONZ, z powodu braku jednomyślności stałych 5 członków, nie wywiąże się ze swojego podstawowego obowiązku działania na rzecz utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, Zgromadzenie Ogólne może niezwłocznie zająć się tą kwestią. Sesja nadzwyczajna zaplanowana jest na wtorek 12Th Grudzień.
Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego ONZ otrzymał w piątek wieczorem list od J.E. Osamy Abdela Khaleka. Stały Przedstawiciel Egiptu przy ONZ w Nowym Jorku. oraz Stałe Przedstawicielstwo Mauretanii przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku (Grupa Arabska/OIC) z prośbą o wznowienie po tym, jak Misja USA przy ONZ zawetowała projekt rezolucji o zawieszeniu broni w Strefie Gazy 15 listopada.
Rada Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ) (stosunkiem głosów 12 do 0) przyjęła wiążącą rezolucję o przedłużonych przerwach humanitarnych, Izrael natychmiast ją potępił i oświadczył, iż nie zamierza jej przestrzegać, a od tego czasu nie podjęto żadnych działań, aby zmusić Izrael do posłuszeństwa, podobnie jak nie podjęto żadnych działań, aby zmusić Izrael do przestrzegania wielu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, które narusza.
Palestyński ambasador przy ONZ Mansour powiedział po wecie, iż jego misja będzie "nadal uciekać się do każdej legalnej drogi, aby powstrzymać te odrażające okrucieństwa, w tym wznowić ESS". Celem jest przyjęcie tego samego projektu rezolucji, który został zawetowany, z pewnymi poprawkami i aktualizacjami.
Listy do i od Przewodniczącego Zgromadzenia Ogólnego
Rezolucja Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 377
Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 377 została pierwotnie wprowadzona w dniu 3Rd w listopadzie 1950 r., kiedy to został przyjęty przez Zgromadzenie Ogólne i otrzymał tytuł "Zjednoczeni dla pokoju". Była to odpowiedź na strategię Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) polegającą na blokowaniu jakichkolwiek decyzji Rady Bezpieczeństwa w sprawie środków, jakie należy podjąć w celu ochrony Republiki Korei przed agresją sił zbrojnych Korei Północnej. Źródło
W początkowej fazie tego konfliktu zbrojnego, w czerwcu 1950 r., Rada Bezpieczeństwa mogła zalecić członkom Organizacji Narodów Zjednoczonych "udzielenie Republice Korei takiej pomocy, jaka może być niezbędna do odparcia zbrojnej napaści oraz przywrócenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w regionie" (rezolucja 83 (1950) z dnia 27 czerwca 1950 r.). Źródło
Stany Zjednoczone mogą głosować przeciwko tej rezolucji, ale nie mogą jej zawetować, ponieważ żaden kraj nie ma prawa weta w Zgromadzeniu Ogólnym.
Walne Zgromadzenie
Głównym celem, jaki ONZ ma mieć na czele, jest utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, a zadanie to zostało powierzone Radzie Bezpieczeństwa, przyznając jej wiążące uprawnienia, umożliwiające szybkie i skuteczne działanie w przypadku zagrożenia międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.
Brak konsensusu wśród stałych członków Rady Bezpieczeństwa, którymi jest pięć suwerennych państw, którym Karta Narodów Zjednoczonych z 1945 r. przyznaje stałe miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ: Chiny, Francja, Rosja, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, paraliżuje zed przed sprawowaniem władzy z powodu marnotrawnego korzystania z prawa weta w celu powstrzymania każdego projektu rezolucji, który właściciel weta uzna za niezgodny z jego polityką.
Rada nie wywiązała się ze swojego zadania w wielu różnych okolicznościach, pomimo zgody większości jej członków.
Uprawnienia Zgromadzenia Ogólnego, jako jednego z filarów systemu bezpieczeństwa zbiorowego świata, są takie same jak uprawnienia Rady Bezpieczeństwa, a zatem mogą odsuwać decyzje proceduralne od formułowania zwykłych zaleceń lub analiz międzynarodowych do dyskusji, przy czym Karta Narodów Zjednoczonych nie przyznaje mu niezbędnej władzy do narzucania tych zaleceń. Co istotne, zasada ta daje państwom, które nie mają "weta" w Radzie Bezpieczeństwa, możliwość uzyskania od Zgromadzenia Ogólnego decyzji o charakterze obligatoryjnym, mających moc prawną w oparciu o art. 24 Karty, który w pierwszym paragrafie stanowi, iż działania podejmowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych muszą być "szybkie i skuteczne". Źródło
Liczba ofiar śmiertelnych w Gazie
Zawieszenie broni musi być "szybkie i skuteczne, ponieważ liczba ofiar śmiertelnych w Strefie Gazy w 66 dniu wynosi 24 142, w tym 9420 dzieci, 4910 kobiet i 48901 rannych. Według statystyk @EuroMedHR. Liczba zabitych w atakach obejmuje tych, którzy zostali uznani za zmarłych, pod gruzami. Ponad 92% zabitych to cywile. ONZ donosi, iż połowa ludzi w tym kraju głoduje – ponad milion dzieci, kobiet i mężczyzn, a 90% nie ma codziennego jedzenia.
Najwyraźniej Zgromadzenie Ogólne ONZ nie było wystarczająco "szybkie i skuteczne". Tak zwane społeczeństwo obywatelskie nigdy nie powinno było pozwolić, aby barbarzyńskie okrucieństwa mające miejsce w Strefie Gazy trwały tak długo, miejmy nadzieję, iż doczekamy się ich końca po zjednoczeniu na rzecz pokojowego rozwiązania.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://expose-news.com/
