Zbigniew Ziobro nominowany do pokojowej nagrody Nobla?

§ 1.

Osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, należy przed rozpoczęciem czynności zawiadomić o jej celu i wezwać do wydania poszukiwanych przedmiotów.

§ 2.

Podczas przeszukania ma prawo być obecna osoba wymieniona w § 1 oraz osoba przybrana przez prowadzącego czynność. Ponadto może być obecna osoba wskazana przez tego, u kogo dokonuje się przeszukania, o ile nie uniemożliwia to przeszukania albo nie utrudnia go w istotny sposób.

§ 3.

Jeżeli przy przeszukaniu nie ma na miejscu gospodarza lokalu, należy do przeszukania przywołać przynajmniej jednego dorosłego domownika lub sąsiada.

Co to oznacza w praktyce? W praktyce oznacza to, iż funkcjonariusze po przybyciu do miejsca przeszukania powiadamiają o tym osobę, której dotyczy przeszukanie. jeżeli osoba ta jest w obiekcie i zgadza się wydać poszukiwane przedmioty funkcjonariusze odstępują od przeszukania. jeżeli nie zgadza się, przystępują do czynności, ale w obecności tej osoby. jeżeli osoba, której dotyczy przeszukanie jest poza obiektem, to musi być powiadomiona o fakcie np. telefonicznie i musi przybyć na przeszukanie lub wskazać swojego pełnomocnika, który będzie obecny podczas przeszukania. Funkcjonariusze czekają na miejscu „monitorując” obiekt, ale czynności rozpoczynają dopiero po przybyciu danej osoby lub wskazanego pełnomocnika. Takie zapisy Kodeksu mają przede wszystkim zapobiegać podrzucaniu materiałów obciążających osobę, której dotyczy przeszukanie. Zapisy Kodeksu mają zatem na celu zagwarantowanie pełnej transparentności przeprowadzanego przeszukania.

Jak wiemy, w przypadku przeszukania domu Zbigniewa Ziobry żadne z tych procedur wymaganych przez „Kodeks postępowania karnego” nie zostały zachowane. W domu nie było nikogo a Zbigniew Ziobro nie został powiadomiony ani wezwany do wydania poszukiwanych przedmiotów. Funkcjonariusze dokonali bezprawnego włamania typowego dla bandyckiego napadu. Siłą wywarzyli drzwi a o zaistniałej sytuacji domniemanego napadu rabunkowego Zbigniew Ziobro zorientował się na podstawie powiadomienia przez system alarmowy. Dodatkowo funkcjonariusze zaraz po wtargnięciu do obiektu pozasłaniali kamery monitoringu wykluczając tym samym wszelkie przesłanki wymaganej prawem transparentności przeszukania. Taki sposób postępowania funkcjonariuszy spowodował, iż wartość dowodowa przeszukania stała się zerowa. Należy więc postawić pytanie, dlaczego tak się stało? Dlaczego przeprowadzono taką siłową akcję i co było jej prawdziwym motywem i rzeczywistym celem? W znalezieniu odpowiedzi na to pytanie może być pomocne prześledzenie poniższej chronologii wydarzeń z ostatnich kilkunastu lat:

• W roku 2011 białoruski reżim Łukaszenki zwrócił się do Polski o pomoc prawną polegającą na udostępnieniu informacji o kontach bankowych Alesia Bialackiego, białoruskiego opozycjonisty i obrońcy praw człowieka
• Prokurator Anna Adamiak jako referent sprawy w Departamencie Współpracy Zagranicznej rozpatrywała wniosek strony białoruskiej i - mimo negatywnej opinii Prokuratury Okręgowej w Warszawie - skierowała go do realizacji
• Prace Departamentu Współpracy Zagranicznej nadzorowała zastępca Prokuratora Generalnego prokurator Marzena Kowalska
• 4 sierpnia 2011 roku Aleś Bialacki został aresztowany pod zarzutem „uchylania się od wypłaty sum podatków, zbiórek w szczególnie dużych rozmiarach”. Podstawą aresztowania były informacje o kontach bankowych, które przekazała Białorusi polska Prokuratura Generalna
• 24 listopada 2011 roku Aleś Bialacki został skazany na 4,5 roku kolonii karnej o zaostrzonym rygorze oraz na konfiskatę mienia
• W 2016 roku Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro zdegradował panie prokurator Annę Adamiak i Marzenę Kowalską przenosząc je na stanowiska w prokuraturach niższego szczebla
• W roku 2022 Aleś Bialacki został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla
• W styczniu 2024 roku prokurator Marzena Kowalska w sposób nielegalny została awansowana do Prokuratury Krajowej
• W marcu 2024 prokurator Marzena Kowalska podpisała decyzję o przeszukaniu domu Zbigniewa Ziobry
• Do przeszukania doszło (w opisanych na początku tekstu okolicznościach), pomimo, iż decyzje wadliwie powołanej prokurator Marzeny Kowalskiej nie mają żadnej mocy prawnej.

Czy zatem w konsekwencji przedstawionych chronologicznie wydarzeń można przypuszczać, iż Zbigniew Ziobro będzie nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla? Tego nie wiem, ale na pewno dzięki decyzji pani prokurator Marzeny Kowalskiej i w efekcie tak przeprowadzonego przeszukania Zbigniew Ziobro znajdzie zaszczytne miejsce na kartach bolesnej polskiej historii.

Marcin Bogdan