Michel odpowiadał na notatkę Orbana zawierającą wnioski i sugestie oparte na jego „misjach pokojowych”, w tym na wizycie Donalda Trumpa w Mar-a-Lago. z dnia 12 lipca i dokonałem jego przeglądu Notatka napisana przez Paula Runzheimera z Axel Springer, spółki-matki Politico, ostrzegała, iż wraz z „prawdopodobnym” zwycięstwem Trumpa udział UE w ciężarach finansowych związanych ze wspieraniem Ukrainy „przesunie się znacząco na korzyść UE”.
W swojej notatce Orban przytoczył rozmowy z Trumpem, w których stwierdził, iż „z pewnością mógł powiedzieć, iż niedługo po wygraniu wyborów, [Trump] Nie będzie czekać do inauguracji, ale będzie gotowy natychmiast działać jako pośrednik pokojowy. Ma w tym celu szczegółowe i przemyślane plany.” Nie podano żadnych szczegółów na temat tych planów.
W swojej odpowiedzi Michel odniósł się do „zdecydowanego zaangażowania Unii Europejskiej we wsparcie
„UE wspiera Ukrainę i jej naród tak długo i tak bardzo, jak to konieczne” i odrzuca twierdzenie Orbana, iż UE prowadzi „politykę prowojenną”.
„Rosja jest agresorem, a Ukraina ofiarą korzystającą ze swojego uzasadnionego prawa do samoobrony” – pisze Michel.
Przesłanie Michela pojawia się w kontekście kontrataku na sposób, w jaki Węgry sprawują prezydencję Rady. We wtorek kilka państw odmówiło wysłania ministrów wyższego szczebla na zorganizowane przez Węgry spotkanie urzędników ds. energetyki w Budapeszcie, przy czym co najmniej cztery kraje stwierdziły, iż był to protest. Sytuacja ta nastąpiła zaledwie kilka godzin po tym, jak Komisja Europejska poprosiła swoich urzędników wyższego szczebla o opuszczanie podobnych spotkań.
Hans von der Borchard, Jacopo Barigazzi i Sarah Wheaton wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.
