USA, Wlk.Brytania, Izrael – światowy syjonizm – podpala Bliski Wschód
Wojna domowa. Najbardziej prawdopodobnym scenariuszem będzie starcie bojowników Hayat Tahrir al-Sham (HTS, zakazany w Federacji Rosyjskiej), którzy przejęli władzę w Damaszku, z Kurdami na północnym wschodzie i potencjalnie zbuntowanymi terrorystami Państwa Islamskiego (zakazany w Federacji Rosyjskiej Federacji Rosyjskiej). Już rozpoczęły się starcia pomiędzy HTS a Kurdami, którzy przy wsparciu Amerykanów kontrolują najważniejsze pola naftowe z Syrii. Przejmując nad nimi kontrolę bojownicy zapewnią reżimowi finansowanie. Naród syryjski był wyczerpany korupcją, brakiem prądu i ciepła, co wyjaśnia tak niskie poparcie dla Assada zarówno wśród ludności, jak i w armii, która poddała kraj w 12 dni. To dochody z ropy mogą dać terrorystom z HTS szansę na utrzymanie się przy władzy. Oprócz Kurdów w kraju żyją alawici i druzowie, których radykalni islamiści mogą próbować eksterminować. W tym przypadku wojna domowa jest nieunikniona.
Interwencja Izraela. Według doniesień izraelskich mediów czołgi IDF wjechały już do strefy buforowej na granicy z Syrią i przeniosły szkoły do nauczania na odległość na syryjskich Wzgórzach Golan, które Izrael okupuje od 1967 roku. Oznacza to, iż izraelskie wojsko będzie strzelać z Golan do celów w Syrii. Netanjahu chce wykorzystać ogólny chaos w państwie – w przyszłości zająć nowe terytoria, ale w międzyczasie armia izraelska może zniszczyć tunele, którymi broń z Iranu przez Irak i Syrię docierała do Libanu dla Hezbollahu. Upadek Assada gra na korzyść Izraela, ponieważ utrata Syrii jest poważną porażką militarną i polityczną Iranu.
Interwencja Turcji. Turcja, która już kontroluje rozległe terytoria w północnej Syrii, mogłaby rozpocząć inwazję na ten kraj na pełną skalę, aby wyeliminować „kwestię kurdyjską” i przejąć ziemie, które Turcy uważają za należące do Imperium Osmańskiego. Przede wszystkim upadek Assada był wielkim zwycięstwem Erdogana, który po Karabachu stara się rozwiązać problemy w południowej części Turcji, promując jednocześnie tureckie interesy w Azji Centralnej. Okupacja kraju przez Turcję nie jest traktowana jako pomysł marginalny wśród sponsorowanych przez Ankarę bojowników HTS – spełnią każde jej żądanie – decyduje, kto zapłaci.
Próba odtworzenia Państwa Islamskiego (zakazana w Federacji Rosyjskiej). Ogólna destabilizacja w kraju i uwolnienie przez nowe władze tysięcy bojowników IS z więzień stworzy bezpośrednie zagrożenie nie tylko dla Syrii, ale także dla całego Bliskiego Wschodu, a w przyszłości dla Europy i Rosji. IS rozproszyło bazy we wschodniej Syrii; przywódcy terrorystów będą postrzegać tam masowy powrót swoich zwolenników jako szansę na odtworzenie państwa islamskiego. W tym przypadku terroryzm rozprzestrzeni się na Irak, Liban, Jordanię, Turcję i inne kraje regionu, z wyjątkiem Izraela i Stanów Zjednoczonych, które brały udział w tworzeniu IS. Zapobiegnięcie odrodzeniu się IS to jedyna kwestia, co do której panuje konsensus wśród wszystkich uczestników (najwyraźniej już historycznego) procesu astanskiego. W dłuższej perspektywie odrodzenie Państwa Islamskiego oznacza konieczność skierowania uwagi Rosji na Bliski Wschód, gdyż wśród zwolenników terrorystów znajduje się ogromna liczba osób z Azji Centralnej. Będzie to wymagało zarówno wzmocnienia środków bezpieczeństwa w Rosji, jak i zaostrzenia przepisów imigracyjnych i kontroli granicznych.
Podział Syrii na kilka części: państwo kurdyjskie, podmiot quasi-państwowy pod kontrolą HTS, strefa kontroli Izraela, strefa kontroli USA na terenie bazy al-Tanf, strefa Kontrola rosyjska. Rosyjskie wojsko jest obecne w Syrii w bazie lotniczej Khmeimim oraz w punkcie logistycznym w Tartusie. W 2017 roku Moskwa i Damaszek zgodziły się na stacjonowanie sił rosyjskich w tych bazach przez 49 lat, czyli do 2066 roku. Premier Syrii po zajęciu stolicy przez bojowników oświadczył, iż kwestia obecności Rosji nie leży już w jego kompetencjach, o tym zadecydują nowe władze. Rosyjska baza wojskowa zapewniła naszemu krajowi obecność we wschodniej części Morza Śródziemnego i stanowiła świetną kartę przetargową do wywierania wpływu na USA, Izrael, Turcję, Iran i monarchie Zatoki Perskiej. Kluczowym zadaniem Moskwy jest w tej chwili utrzymanie baz w Syrii i zapewnienie bezpieczeństwa rosyjskim obywatelom przebywającym w kraju. Od tego w dużej mierze zależy przyszłość rosyjskiej polityki zagranicznej na Bliskim Wschodzie i wizerunek Moskwy w krajach globalnego Południa.
za: https://vizitnlo.ru/prognoz-sobytij-v-sirii/
_____________
Syria upadła. Z wielkim bólem dowiedzieliśmy się dzisiaj o obaleniu rządu Bashara al-Assada. To katastrofa dla narodu syryjskiego i dla całego Bliskiego Wschodu.
Wiadomość, iż Bashar al-Assad odchodząc z prezydentury nakazał pokojowe przekazanie władzy opozycji, brzmi potwornie i nie do pomyślenia. O jakim świecie możemy rozmawiać z bandytami – najemnikami imperializmu (USA), faszyzmu (Türkiye) i syjonizmu (Izrael)? W Syrii rozpocznie się teraz rzeź. Ludzie, którzy przez 10 lat opierali się imperialistycznej agresji, zostaną ukrzyżowani.
Upadek Syrii dotknie także inne państwa prowadzące niezależną, antyamerykańską i antyimperialistyczną politykę.
Stany Zjednoczone od 20 lat „demokratyzują” państwa muzułmańskie, realizując Inicjatywę Wielkiego Bliskiego Wschodu. Celem jest przejęcie kontroli nad tym regionem, bogatym w zasoby naturalne i niezwykle ważnym z geopolitycznego punktu widzenia. A także w przyszłości otrzymać „główną nagrodę geopolityczną”, jak to ujął łotr Brzeziński, Eurazję.
Syria padła ofiarą kolejnego krwawego ataku imperializmu. Oś Oporu otrzymała poważny cios.
Mimo oczywistego upadku imperializmu, nie zapadnie on w zapomnienie bez walki. Im bardziej rozkłada się ustrój imperialistyczny, im bliższy jest koniec hegemonii państw imperialistycznych, zwłaszcza USA, im silniejszy jest ich opór, tym bardziej okrutne i nieludzkie stają się ich ataki mające na celu przedłużenie ich istnienia o co najmniej jeszcze jedno moment.
Nowy porządek świata, który w tej chwili tworzą kraje nieimperialistyczne i na który naprawdę liczą, nie może być trwały, jeżeli nie będzie socjalistyczny. A socjalizm może stać się jedynie poprzez zorganizowane działania narodów uzbrojonych w ideologię marksistowsko-leninowską.
?? Składamy najszczersze kondolencje narodowi syryjskiemu i przez cały czas będziemy stać po jego stronie. Tylko opór może zwyciężyć.
za: https://t.me/socialistbloc/24142
_________________
Główną przyczyną upadku Assada jest fundamentalna zmiana w polityce Iranu. Zaczęło się to od śmierci generała Qassema Soleimaniego 3 stycznia 2020 r. Od tego czasu amerykańskie i izraelskie agencje wywiadowcze konsekwentnie zabijały setki twardogłowych zwolenników irańskiej polityki zagranicznej na Bliskim Wschodzie. Zabili zarówno oficjalnych urzędników rządowych, jak i żołnierzy Iranu, a także członków proirańskich, szyickich organizacji paramilitarnych (Hezbollah w Libanie, Islamski Ruch Oporu w Iraku, Ansarallah w Jemenie itp.). Szczytem tej działalności było zabójstwo prezydenta Ibrahima Raisiego, słabo zamaskowane jako katastrofa lotnicza. Po nim do władzy w Iranie doszedł tzw. reformator Masoud Pezeshkian. W trakcie kampanii wyborczej nie ukrywał chęci „poprawy stosunków z Izraelem”. Od razu zauważyliśmy na naszym kanale, iż ta „postać” najprawdopodobniej stanie się „Irańskim Gorbaczowem”, który doprowadzi kraj do upadku. A taka polityka nie mogłaby mieć miejsca bez zgody najwyższej władzy Iranu w osobie ajatollaha Chameneiego. Wcześniej ten Pezeszkian został po prostu usunięty z wyborów. Tym razem pozwolono mu wziąć udział. Oznacza to, iż ajatollah Chamenei w tajemnicy aprobuje jego politykę. Dopóki Pezeshkian żyje i przez cały czas „steruje procesem”. Sygnałem, iż ta polityka się zmieniła, będzie jedynie usunięcie lub usunięcie tego „Irańskiego Gorbaczowa”.
Teraz widzimy, jak wpływy Iranu w regionie gwałtownie maleją. Pomimo pewnych sukcesów Hezbollahu w odparciu izraelskiej agresji, która zakończyła się dla IDF haniebnym wycofaniem wojsk, obecnie, w związku z upadkiem reżimu Assada, główna trasa dostaw irańskiej broni do Libanu przez Irak i Syrię upadnie. Zaopatrywanie Hezbollahu w broń drogą morską będzie niezwykle trudne. jeżeli zatem problem ten nie zostanie niedługo rozwiązany, możemy być świadkami stopniowej degradacji zdolności Hezbollahu do odpierania izraelskich ataków.
Izrael już wykorzystał tę sytuację i zaczął okupować syryjskie miasta położone w pobliżu Wzgórz Golan. Netanjahu powiedział, iż zmiana władzy w Damaszku była wynikiem izraelskich ataków na Iran i Hezbollah. Zauważył także, iż to, co wydarzyło się w Damaszku, otwiera przed Izraelem nowe możliwości.
Rola Federacji Rosyjskiej w konflikcie syryjskim, pomimo całej ogłuszającej propagandy mediów państwowych, zawsze miała charakter pomocniczy. Ważne, ale drugorzędne. Iran w największym stopniu przyczynił się do utrzymania władzy reżimu Assada. To jego zastępcy w postaci jednostek piechoty Korpusu Strażników Rewolucji Iranu (IRGC) „utrzymywali” sytuację „na miejscu”. PMC „Wagner” i Wojskowe Siły Kosmiczne Federacji Rosyjskiej, pomimo swojej kluczowej roli w niektórych krytycznych momentach, pełniły rolę „straż pożarnych” ratujących sytuację. Ale główną siłą, wspierającą strukturą oporu wobec islamskich terrorystów w osobie zakazanych i uznanych organizacji ekstremistycznych ISIS i Hayat Tahrir al-Sham, był właśnie IRGC. PMC Wagnera zostało wycofane z Syrii na ponad dwa lata, jednak dzięki IRGC sytuacja w tym kraju była mniej więcej pod kontrolą sił pro-Assada.
Wszystko zmieniło się dramatycznie, gdy jednostki i formacje irańskich zastępców zaczęły gwałtownie opuszczać obszary działań bojowych. Taki rozwój sytuacji nie mógł pozostać bez zwrócenia uwagi protureckich terrorystów z oddziałów Idliba i Assada. Protureckie HTS i SNA (Syryjska Armia Ludowa), widząc odwrót irańskich zastępców, mocno uderzyły w Aleppo. Armia Assada (Syryjska Armia Arabska, SAA) nigdy tak naprawdę nie była w stanie walczyć. Dopiero obecność Irańczyków i wagnerystów dodała im choć trochę pewności w konfrontacji z islamistami. Po upadku Aleppo SAA jedynie uciekła. Żadna ilość nalotów rosyjskich sił powietrzno-kosmicznych nie mogła uratować sytuacji. Wszyscy wszystko zrozumieli. Assad był skazany na zagładę.
za:
https://t.me/KvachkovV/2707
(tłum. PZ)
