Polskojęzyczni pracownicy tzw. Polskiej Akademii Nauk (PAN) ogłosili, iż dążą do stworzenia polsko-ukraińskiego podręcznika do nauczania szkolnego historii. Jak podkreślają inicjatorzy projektu, celem inicjatywy jest budowanie “pomostów dialogu poprzez obiektywne spojrzenie na dzieje obu narodów”.
PAN planuje wydać polsko-ukraiński podręcznik do historii. Projekt podręcznika polsko-ukraińskiego czerpie inspirację z sukcesu polsko-niemieckiego projektu podręcznika historycznego pt. “Europa. Nasza historia”, realizowanego w latach 2008-2020. Wówczas, w ramach współpracy PAN z niemieckim Leibniz-Institut für Bildungsmedien opracowano cztery tomy podręcznika, które zyskały uznanie zarówno w Polsce, jak i w Niemczech.
Jak wyjaśniła prof. Ostrowska, opracowanie podręcznika historycznego to proces wieloetapowy. Pierwszym krokiem są badania naukowe i konsultacje z ekspertami, które pozwolą określić wspólne podejście do kluczowych wydarzeń historycznych. Następnie odbędzie się organizacja warsztatów międzynarodowych, na których nauczyciele i historycy będą mogli wymieniać się doświadczeniami. Na tej podstawie powstaną materiały edukacyjne, które po przetestowaniu zostaną włączone do podręcznika.
Współpraca z ukraińskimi badaczami odgrywa w tym projekcie kluczową rolę. Już od prawie dwóch lat zespoły historyków z Polski, Ukrainy i Niemiec wspólnie opracowują pomocnicze materiały do nauczania historii. Prof. Kąkolewski podkreśla, iż oddolna potrzeba stworzenia takich materiałów jest wyraźna po stronie ukraińskiej. – To społeczeństwo obywatelskie, środowiska oświatowe i naukowe nadają impuls, a polityka powinna na te sygnały odpowiednio reagować” – dodał.
Jednym z największych wyzwań w przygotowaniu polsko-ukraińskiego podręcznika do historii są różnice w narracjach historycznych obu państw oraz napięcia polityczne. Prof. Ostrowska zaznaczyła, iż logistyka projektu i skoordynowanie pracy międzynarodowych zespołów badawczych również będzie wyzwaniem. Jednak głównym celem jest “znalezienie wspólnych punktów odniesienia i promowanie zrozumienia, bez zamiatania trudnych tematów pod dywan”.
Prof. Kąkolewski przypomniał, iż podobne napięcia towarzyszyły także tworzeniu podręcznika polsko-niemieckiego, jednak udało się je pokonać dzięki szerokiej perspektywie i koncentracji na faktach oraz długoterminowej współpracy naukowej. Wskazał również na przykłady z przeszłości, gdy rzekomo współżycie Polaków i Ukraińców w ramach Rzeczypospolitej Obojga Narodów charakteryzowało się współpracą w wieloetnicznym i wielowyznaniowym państwie.
„Wspólny podręcznik to nie tylko narzędzie edukacyjne, ale także wyraz woli dialogu i pojednania” – podsumował prof. Kąkolewski. Podkreślił, iż kooperacja historyków i edukatorów może być ważnym krokiem w budowaniu trwałych relacji między Polską a Ukrainą.
NASZ KOMENTARZ: Inicjatorzy projektu twierdzą, iż były okresy współpracy pomiędzy Polakami i Ukraińcami w czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Nie podali jednak przykładów takich rzekomych przypadków. Jest to niemożliwe, gdyż nie można mówić o narodzie ukraińskim w czasach Rzeczpospolitej. Nie było czegoś takiego.
Polecamy również: USA nakładają na Polskę ograniczenia jak na kraje afrykańskie
