…
Czy Chiny to „wielki nieobecny” w konflikcie na Ukrainie ?
.
.
Mówiąc i pisząc o przyszłych losach wojny na Ukrainie i samym tym państwie lub raczej o tym, co po nim zostanie, rozpatruje się to niemal wyłącznie ten obszar polityczno-gospodarczy jako funkcję stosunków politycznych, czy globalnej gry, między USA i Rosją, wspomina się o relacjach UE – Rosja, o udziale czynnika brytyjskiego lub niemieckiego, i co interesujące i znamienne w poważnych analizach niemal pomija się interesy Polski ( co wskazuje jaki realny status posiada polska polityka międzynarodowa w wykonaniu pookrągłostołowych kompradorów i wasali).
Zastanawiające jest, iż mało mówi się o tym, co na temat wojny na Ukrainie i przewidywanego „pokoju”, czy raczej „czasowego zamrożenia konfliktu” mają do powiedzenia Chiny.
Zauważmy przy okazji, iż działania wojenne na terenie obecnego konfliktu rosyjsko-ukraińskiego realizowane są już niemal 3 lata, a więc niemal dłużej niż działania wojenne na tym terenie w czasie II WŚ ( przypomnijmy: początek wojny Niemiec z ZSRR 22 czerwca 1941 r.; bitwa pod Kurskiem od 5 lipca 1943 r. do 23 sierpnia 1943 r.; wyzwolenie Kijowa przez Armię Czerwoną 6 listopada 1943 r.; od 24 grudnia 1943 do 17 kwietnia 1944 r. w ramach ofensywnej operacji dnieprowsko-karpackiej, na ogromnych przestrzeniach od Polesia do Morza Czarnego i od Dniepru do Karpat rozwinęła się jedna z największych bitew II wojny światowej; uczestniczyło w niej jednocześnie po obu stronach około 4 mln ludzi, 45 500 dział i moździerzy, 4200 czołgów, dział samobieżnych i szturmowych, ponad 4000 samolotów – efektem było wyzwolenie niemal całej Ukrainy i podejście do rejonu Lwowa; po ofensywie rozpoczętej przez wojska radzieckie 12 lipca 1944 r. w dniu 27 lipca 1944 Armia Czerwona zajęła Lwów).
——————————–
Wracając do współczesności i do stosunku Chin do trwającej wojny na Ukrainie i do planów „zamrożenia konfliktu”.
Przypomnijmy fakty poprzedzające Majdan w Kijowie i obalenie legalnego rządu W Janukowycza przez nazistowskich zamachowców finansowanych oraz wspieranych logistycznie i organizacyjnie przez USA i Wlk. Brytanię, a także służby izraelskie.
Chiny kupiły dwudziestą część ukraińskiej ziemi
2013.09.24
Chiny wynajęły na 50 lat wynajęły 3 mln hektarów ziemi rolnej. Tym samym Ukraina wynajęła dwudziestą część swojego terytorium albo 9 proc. użytków rolnych.
Na mocy umowy między „Xinjiang Production and Construction Corps“ (XPCC) i ukraińską spółką rolną „KSG Agro“, całe zebrane zboże oraz wyhodowane świnie będą sprzedawane dla dwóch chińskich spółek. Na początek zagospodarowane zostanie 100 tys. hektarów, a następnie reszta 3 mln hektarów.
W ubiegłym roku Ukraina unieważniła ustawę zabraniającą sprzedaż ziemi dla obcokrajowców. Po zawarciu umowy Chiński Bank Eksportu i Importu udzielił Ukrainie pożyczki w wysokości3 mld dolarów (około 7,6 mld litów).
W zamian Ukraina otrzyma nasiona, zbuduje zakład do produkcji nawozów oraz zakład produkujący substancje chroniące ziarno. XPCC również zobowiązała się pomóc Ukrainie w budowie autostrady na Krymie oraz mostu na półwyspie Kerczeńskim.
Część krytykuje transakcję, którą porównuje z kolonializmem. Podobną praktykę stosują inne bogate państwa. Arabia Saudyjska, Południowa Korea, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Wielka Brytania, USA i inne państwa wykupują ziemię w innych państwach, aby zapewnić swoim obywatelom wyżywienie.
W związku z malejącą powierzchnią użytków rolnych oraz zwiększającą się populacją, Chiny są najbardziej agresywnym nabywcą użytków rolnych. Chińczycy konsumują piątą część produkowanego pokarmu na świecie, a ich użytki rolne stanowią tylko 9 proc. uprawianej ziemi na świecie. Od 2007 roku Chiny już kupiły ziemie w Południowej Ameryce, Południowo – Wschodniej Azji i w Afryce.
wiecej: https://www.delfi.lt/pl/aktualia/swiat/chiny-kupily-dwudziesta-czesc-ukrainskiej-ziemi-62423677
Władze Chin podeszły z duża rezerwą do rozpoczęcia przez Rosję tzw. SOW wiedząc, iż to spowoduje nie tylko napięcie w stosunkach rosyjsko-anglosaskich, ale, iż – jeżeli Rosja nie zdoła w krótkim czasie odnieść zwycięstwa i przywrócić rządy sprzyjającej jej ekipy,- to długotrwały zaszkodzi stosunkom gospodarczym Chin nie tylko z Ukrainą, ale także z Europa Zachodnią.
Dlatego już w pierwsza rocznicę rozpoczęcia tzw. SOW – Chiny wystąpiły z inicjatywą pokojową, głównie z myślą o własnych interesach gospodarczych.
Chiny wezwały wszystkie strony wojny na Ukrainie do zaprzestania działań zbrojnych. W swoim 12-punktowym planie pokojowym Pekin podkreślił, iż konieczne jest rozpoczęcie negocjacji, zniesienie jednostronnych sankcji oraz zagwarantowanie eksportu ukraińskiego zboża.
Chiny wystąpiły także przeciwko ewentualnym planom użycia broni atomowej przez strony konfliktu.
Pierwszy rok trwania wojny spowodował według szacunków skurczenie się gospodarki Ukrainy w 2022 roku o 30,3%. Państwo znalazło się w kryzysie, a ubóstwo i koszty społeczne wynikające z wojny są ogromne.
W świetle powyższych wskaźników ekonomicznych i społecznych Chiny przedstawiły plan politycznego rozwiązania kryzysu w Ukrainie. Koncepcję przedstawiono w dwunastu punktach na oficjalnej stronie rządowej, wzywając do dialogu pomiędzy stronami. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Chin opublikowało na swojej stronie internetowej dokument nazwany „Stanowiskiem Chin w sprawie politycznego uregulowania kryzysu ukraińskiego”.
Pierwszym punktem dokumentu było wezwanie do poszanowania suwerenności wszystkich państw:
Poszanowanie suwerenności wszystkich krajów. Należy ściśle przestrzegać powszechnie uznanego prawa międzynarodowego, w tym celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych. Suwerenność, niezależność i integralność terytorialna wszystkich państw muszą być skutecznie utrzymane. Wszystkie kraje, duże czy małe, silne czy słabe, bogate czy biedne, są równymi członkami społeczności międzynarodowej. Wszystkie strony powinny wspólnie stać na straży podstawowych norm rządzących stosunkami międzynarodowymi oraz bronić międzynarodowej uczciwości i sprawiedliwości. Należy promować równe i jednolite stosowanie prawa międzynarodowego, jednocześnie odrzucając podwójne standardy.
W drugim punkcie Chiny wzywały do „wyrzeczenia się mentalności zimnowojennej”. W trzecim natomiast wzywały do zaprzestania działań wojennych, a w następnym apelowały do wznowienia rozmów pokojowych na najwyższych szczeblach. Piątym punktem było wezwanie do rozwiązania kryzysu humanitarnego, a następnie apel o ochronę ludności cywilnej i jeńców. W siódmym punkcie Chiny mówiły o konieczności zapewnienia bezpieczeństwa elektrowniom atomowym, a następnie do zmniejszenia ryzyka strategicznego. W kolejnym zawierto stwierdzenie, iż wspieranie eksportu zboża jest konieczne dla społeczności międzynarodowej.
Wreszcie w dziesiątym punkcie mówiono o zakończeniu jednostronnych sankcji, później o utrzymaniu stabilnej produkcji i łańcuchów dostaw:
Chiny sprzeciwiają się jednostronnym sankcjom nieautoryzowanym przez Radę Bezpieczeństwa ONZ. Odpowiednie kraje powinny zaprzestać nadużywania jednostronnych sankcji i „długotrwałej jurysdykcji” wobec innych krajów, aby przyczynić się do deeskalacji kryzysu na Ukrainie i stworzyć warunki dla państw rozwijających się, aby mogły rozwijać swoje gospodarki i poprawiać życie swoich obywateli.
W ostatnim zawarto stwierdzenie o konieczności ułatwienia odbudowy po zakończeniu konfliktu. Dodano także, iż społeczność międzynarodowa musi podjąć działania wspierające odbudowę pokonfliktową w wyznaczonych strefach. Chiny zapewniły gotowość do udzielenia pomocy i odegrania konstruktywnej roli w tym przedsięwzięciu. Warto przypomnieć, iż niektóre szacunki wskazywały wówczas, iż łączny koszt odbudowy powojennej Ukrainy może wynieść choćby 1 bln USD.
Dokładnie 12 punktowy plan brzmiał następująco:
Stanowisko Chin w sprawie politycznego uregulowania kryzysu ukraińskiego
1. Poszanowanie suwerenności wszystkich krajów.
Należy ściśle przestrzegać powszechnie uznanego prawa międzynarodowego, w tym celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych. Suwerenność, niepodległość i integralność terytorialna wszystkich państw musi być skutecznie chroniona. Wszystkie kraje, duże czy małe, silne czy słabe, bogate czy biedne, są równymi członkami społeczności międzynarodowej. Wszystkie strony powinny wspólnie przestrzegać podstawowych norm rządzących stosunkami międzynarodowymi oraz bronić międzynarodowej uczciwości i sprawiedliwości. Należy promować równe i jednolite stosowanie prawa międzynarodowego, a odrzucać podwójne standardy.
2. Porzucenie mentalności zimnowojennej.
Bezpieczeństwo jednego kraju nie powinno być realizowane kosztem innych. Bezpieczeństwo regionu nie powinno być osiągane poprzez wzmacnianie lub rozszerzanie bloków wojskowych. Należy poważnie potraktować uzasadnione interesy i obawy wszystkich państw dotyczące bezpieczeństwa i odpowiednio się do nich odnieść. Nie ma prostego rozwiązania dla tak złożonego problemu. Wszystkie strony powinny, kierując się wizją wspólnego, wszechstronnego, opartego na współpracy i zrównoważonego bezpieczeństwa oraz mając na uwadze długoterminowy pokój i stabilność na świecie, pomóc w stworzeniu zrównoważonej, skutecznej i trwałej europejskiej architektury bezpieczeństwa. Wszystkie strony powinny sprzeciwiać się dążeniu do zapewnienia własnego bezpieczeństwa kosztem bezpieczeństwa innych, zapobiegać konfrontacji blokowej oraz współpracować na rzecz pokoju i stabilności na kontynencie euroazjatyckim.
3. Zaprzestanie działań wojennych.
Konflikty i wojny nie przynoszą nikomu korzyści. Wszystkie strony muszą zachować rozsądek i powściągliwość, unikać podsycania ognia i zwiększania napięcia oraz zapobiegać dalszemu pogłębianiu się kryzysu, a choćby wymykaniu się go spod kontroli. Wszystkie strony powinny wspierać Rosję i Ukrainę w działaniach w tym samym kierunku i jak najszybszym wznowieniu bezpośredniego dialogu, aby stopniowo deeskalować sytuację i ostatecznie doprowadzić do całkowitego zawieszenia broni.
4. Wznowienie rozmów pokojowych.
Dialog i negocjacje są jedynym realnym rozwiązaniem kryzysu ukraińskiego. Należy zachęcać i wspierać wszelkie wysiłki zmierzające do pokojowego rozwiązania kryzysu. Społeczność międzynarodowa powinna pozostać wierna adekwatnemu podejściu do promowania rozmów pokojowych, pomagać stronom konfliktu w jak najszybszym otwarciu drzwi do politycznego porozumienia oraz stworzyć warunki i platformy do wznowienia negocjacji. Chiny będą przez cały czas odgrywać konstruktywną rolę w tym zakresie.
5. Rozwiązanie kryzysu humanitarnego.
Należy promować i wspierać wszelkie działania sprzyjające złagodzeniu kryzysu humanitarnego. Operacje humanitarne powinny być prowadzone zgodnie z zasadami neutralności i bezstronności, a kwestie humanitarne nie powinny być upolityczniane. Należy skutecznie chronić bezpieczeństwo ludności cywilnej i tworzyć korytarze humanitarne do ewakuacji ludności cywilnej ze stref konfliktu. Należy podjąć wysiłki w celu zwiększenia pomocy humanitarnej w odpowiednich obszarach, poprawy warunków humanitarnych oraz zapewnienia szybkiego, bezpiecznego i niezakłóconego dostępu do pomocy humanitarnej, aby zapobiec kryzysowi humanitarnemu na większą skalę. Należy wspierać ONZ w odgrywaniu roli koordynatora w kierowaniu pomocy humanitarnej do stref konfliktu.
6. Ochrona ludności cywilnej i jeńców wojennych.
Strony konfliktu powinny ściśle przestrzegać międzynarodowego prawa humanitarnego, unikać ataków na ludność cywilną lub obiekty cywilne, chronić kobiety, dzieci i inne ofiary konfliktu oraz przestrzegać podstawowych praw jeńców wojennych. Chiny popierają wymianę jeńców wojennych między Rosją a Ukrainą i wzywają wszystkie strony do stworzenia bardziej sprzyjających warunków dla tego celu.
7. Utrzymanie bezpieczeństwa elektrowni atomowych.
Chiny sprzeciwiają się zbrojnym atakom na elektrownie jądrowe lub inne obiekty działające na zasadach pokojowych i wzywają wszystkie strony do przestrzegania prawa międzynarodowego, w tym Konwencji o bezpieczeństwie jądrowym (CNS) oraz do zdecydowanego unikania wypadków jądrowych spowodowanych przez człowieka. Chiny wspierają Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (IAEA) w odgrywaniu konstruktywnej roli w promowaniu bezpieczeństwa i ochrony pokojowych obiektów jądrowych.
8. Zmniejszanie ryzyka strategicznego.
Nie wolno używać broni jądrowej i nie wolno prowadzić wojen jądrowych. Należy sprzeciwiać się groźbie użycia broni jądrowej lub jej użyciu. Należy zapobiegać rozprzestrzenianiu się broni jądrowej i unikać kryzysu nuklearnego. Chiny sprzeciwiają się badaniom, rozwojowi i użyciu broni chemicznej i biologicznej przez jakikolwiek kraj w jakichkolwiek okolicznościach.
9. Ułatwienie eksportu zboża.
Wszystkie strony muszą w pełni i skutecznie, w sposób zrównoważony, wdrożyć Inicjatywę Zbożową Morza Czarnego podpisaną przez Rosję, Turcję, Ukrainę i ONZ oraz wspierać ONZ w odgrywaniu ważnej roli w tym zakresie. Inicjatywa współpracy w zakresie światowego bezpieczeństwa żywnościowego zaproponowana przez Chiny stanowi realne rozwiązanie światowego kryzysu żywnościowego.
10. Zaprzestanie jednostronnych sankcji.
Jednostronne sankcje i maksymalne naciski nie rozwiążą problemu, a jedynie stworzą nowe problemy. Chiny sprzeciwiają się jednostronnym sankcjom, na które nie wyraziła zgody Rada Bezpieczeństwa ONZ. Odpowiednie kraje powinny zaprzestać nadużywania jednostronnych sankcji i „jurysdykcji długiego ramienia” wobec innych krajów, tak aby zrobić swój udział w deeskalacji kryzysu ukraińskiego i stworzyć warunki dla państw rozwijających się do rozwoju gospodarczego i poprawy życia ich mieszkańców.
11. Utrzymanie stabilności łańcuchów przemysłowych i dostaw.
Wszystkie strony powinny zdecydowanie utrzymać istniejący światowy system gospodarczy i sprzeciwić się wykorzystywaniu gospodarki światowej jako narzędzia lub broni do celów politycznych. Konieczne są wspólne wysiłki, aby złagodzić skutki kryzysu i zapobiec zakłóceniu międzynarodowej współpracy w dziedzinie energii, finansów, handlu żywnością i transportu oraz osłabieniu globalnego ożywienia gospodarczego.
12. Wspieranie odbudowy po zakończeniu konfliktu.
Społeczność międzynarodowa musi podjąć działania wspierające odbudowę po zakończeniu konfliktu w strefach nim objętych. Chiny są gotowe udzielić pomocy i odegrać konstruktywną rolę w tym przedsięwzięciu.
Źródło – CTGN Tłumaczenie z wersji angielskiej: OKO.press
————–
W swym 12-punktowy planie pokojowym Chiny wyraźnie dały do zrozumienia zarówno USA, jak i Rosji, iż państwo środka, nie jest już jedynie biernym przedmiotem polityki globalnej, ale ma własną wizję światowego układu stosunków politycznych i gospodarczych oraz własny sposób ich regulacji. A co najważniejsze Chiny mają własną ideę cywilizacyjną, wizję rozwoju i świadomość miejsca jakie chcą zajmować na gospodarczej, politycznej i kulturowo-cywilizacyjnej mapie świata.
Przypomnijmy, iż 2023 r., to był już jedenasty rok sprawowania pełni władzy przez Xi Jinpinga, do czego ten wybitny mąż stanu systematycznie dążył od lat młodości, a na szczytach władzy od 2002 r.. Xi jest pierwszym przywódcą, który urodził się już po rewolucji, w wyniku której w 1949 r. powstała Chińska Republika Ludowa. Na świat przyszedł w 1953 r. w rodzinie należącej do tzw. „czerwonej arystokracji” – kasty składającej się z komunistycznych rewolucjonistów. Jego ojcem był towarzysz Mao Zedonga i wicepremier rządu – Xi Zhongxun. Następnie w okresie tzw. „rewolucji kulturalnej” Xi dostąpił wielu upokorzeń, co jednocześnie zahartowało go jako człowieka i polityka. Po śmierci Mao, Xi Jinping systematycznie piął się po szczeblach regionalnej władzy administracyjnej oraz politycznej korzystając z opieki środowisk wojskowych dawnych towarzyszy walki jego ojca oraz bardzo ważnych w Chinach związków rodzinnych i solidarności rodzimych, regionalnych elit.
Obecnie mamy koniec 2024 r. oraz globalne oczekiwanie na decyzje polityczne jakie po 20 stycznia podejmie prezydent Donald Trump. A będą to na pewno decyzje zdeterminowane przede wszystkim narastającym współzawodnictwem o światowa hegemonie z Chinami. Dla obu państw, to być albo nie być na długie dziesięciolecia, a może i dłużej.
Wojna na Ukrainie to jest jedynie jeden i to nie najważniejszy element w globalnej grze, w której przecież oprócz USA i Chin są także inni ważni gracze – finansowa oligarchia europejska, pozostające w cieniu, ale ciągle bardzo wpływowe elity brytyjskie, skłócony i wielobiegunowy świat arabski, wschodzące Indie oraz nie pozbawiony ambicji Wielki Turan. Ukraina jest na pozycji przegranej, jak każdy skorumpowany awanturnik. Natomiast Rosja żyje póki co nadzieją na odzyskanie globalnego znaczenia, które niestety mylnie utożsamia jedynie z nagą siłą jądrową i własną przestrzenią, która świata już tak ani nie przestrasza, ani nie obezwładnia. A światowy miedzynaród w tej mozaice stara się grać na wszystkich instrumentach i zakulisowo dyrygować.
Dodatek:
Jak Pekin zareaguje na zachodni plan wyciągnięcia Rosji z izolacji – komentarz sinologa Nikołaja Wawiłowa
01:00 – początek filmu: plan Kellogga i początek „trójstronnych” negocjacji pomiędzy Rosją, USA i Chinami
03:00 – Kontekst Północnego Okręgu Wojskowego: Naciski USA na Chiny poprzedziły początek konfliktu rosyjsko-ukraińskiego
05:00 – jaką taktykę stosowano w stosunku do Chin w związku z sojuszem Rosji i Chin
11:30 – nowa taktyka USA wobec Chin – czego chcą republikanie?
14:00 – zmiana taktyki USA nie spowoduje zmiany strategii dotyczącej zniszczenia Chin
15:00 – Jak Pekin widzi plan Trumpa dla Ukrainy?
16:00 – Do czego doprowadzi osłabienie interakcji Rosji i Chin?
18:00 – Zachód od 200 lat wykorzystuje ten sam scenariusz dotyczący partnerstwa Rosja-Chiny
22:00 – Czego się spodziewać w 2025 roku?
.
(wybór, tłum. i uwagi własne – PZ)
