Olaf Swantee, były szef sieci EE w Wielkiej Brytanii i pracownik największych operatorów w Europie w serwisie LinkedIn przygotował interesujący wpis prezentujący wybrane elementy działania operatora Ukrtelecom podczas wojny na Ukrainie. Swantee w oparciu o prezentację szefa Ukrtelecom wybrał najważniejsze elementy strategii operatora telekomunikacyjnego podczas działań wojennych.
Poniżej pełna treść tego wpisu w serwisie LinkedIn:
Kilka tygodni temu wraz z kolegami z branży mieliśmy zaszczyt wysłuchać jednego z naszych rówieśników, Yuriya Kurmaza, dyrektora generalnego Ukrtelecom, który wyjaśnił, jak utrzymać otwarte linie komunikacyjne, gdy kraj jest w stanie wojny. Po raz pierwszy spotkałem Yuriya na konferencji FTTH w Berlinie w zeszłym roku i byłem szczerze poruszony tym, co miał do powiedzenia o swoich doświadczeniach.
Jesteśmy tak przyzwyczajeni do traktowania telekomunikacji jako narzędzia, iż łatwo zapomnieć, jak istotną rolę odgrywa ona w infrastrukturze krytycznej kraju. Chociaż nie mogę udawać, iż jestem autorytetem w kwestii tego, co powiedział nam Yuriy, pomyślałem, iż podzielę się kilkoma kluczowymi punktami, które wychwyciłem.
Pierwszą rzeczą było to, iż w czasie wojny panika, stres i frustracja są normą. To sprawia, iż jeszcze ważniejsze jest skupienie się na prostej komunikacji, z kilkoma kluczowymi komunikatami dla pracowników, klientów, partnerów i kolegów z branży.
Pierwszy z nich dotyczy bezpieczeństwa. Pierwszą rzeczą, o którą pytasz każdego, jest to, jak się czuje, gdzie się znajduje i czy on i jego bliscy są bezpieczni. Wewnętrzne komunikaty od najwyższego kierownictwa i bezpośredniego przełożonego stają się jedynym źródłem prawdy.
Drugi dotyczy solidarności. Chodzi o obietnicę zrobienia wszystkiego, co w twojej mocy, aby utrzymać światło w trudnych okolicznościach - chociaż powinieneś być również gotowy do priorytetowego traktowania przepustowości sieci dla klientów o krytycznym znaczeniu, gdy zajdzie taka potrzeba. Oznacza to pracę nad jak najszybszym rozwiązaniem problemów i prośbę o cierpliwość, gdy usługa jest zakłócona. Oznacza to również utrzymywanie usług klientów, choćby jeżeli nie mogą zapłacić - ale szczerze prosząc, aby zapłacili, jeżeli są w stanie, abyś mógł przez cały czas świadczyć usługi.
Trzecia kwestia dotyczy relacji opartych na trosce i współpracy. W najbardziej stresującej sytuacji najlepiej sprawdza się podejście osobiste - formalności mogą poczekać. Ważne jest również, aby otwarcie dzielić się całą istotną wiedzą, informacjami i zasobami, dostosowując się do wspólnych celów tam, gdzie to możliwe, i oferując innym wsparcie najlepiej, jak potrafisz.
Z technologicznego punktu widzenia ostatecznie chodzi o utrzymanie jak największej łączności i odporności.
Pozostawanie w kontakcie polega w dużej mierze na posiadaniu bezpiecznych, alternatywnych kanałów i narzędzi komunikacji na wypadek, gdyby normalne metody stały się niezawodne lub niewygodne. najważniejsze osoby powinny również mieć linie komunikacyjne niezależne od korporacyjnej infrastruktury informatycznej i telekomunikacyjnej. Wymaga to wiele planowania organizacyjnego, a także strategicznego wyboru odpowiednich partnerów, szczególnie w przypadku krytycznych domen i operacji. Oczywiście wszystko to ulega wykładniczemu zwiększeniu, jeżeli mamy do czynienia z sytuacją masowej migracji, w której ludzie i firmy gwałtownie potrzebują alternatywnej infrastruktury i usług, co sprawia, iż automatyzacja, redundancja infrastruktury i cyberbezpieczeństwo stają się absolutnie priorytetowe.
Budowanie odporności polega na szybkim dostosowaniu się do rzeczywistości, w której komercyjne sieci telekomunikacyjne nie są projektowane i obsługiwane w sposób odzwierciedlający potrzeby wojenne. Gdy terytorium, infrastruktura i ludzkie życie są zagrożone, następujące kwestie stają się krytycznymi wymaganiami:
Współpraca z „sojusznikami”, innymi słowy z tym, co normalnie byłoby konkurencją. Należy ustanowić i przetestować sposoby wymiany informacji i współpracy na różne sposoby. Certyfikaty braku zastrzeżeń (NOC) z rządem, a także innymi operatorami i dostawcami energii, są podstawowym wymogiem, podobnie jak procedury współpracy z władzami lokalnymi i służbami specjalnymi. najważniejsze jest również wcześniejsze uzgodnienie i gotowość do wymiany zasobów sieci transportowej i dostępowej w całej społeczności telekomunikacyjnej, a także z firmami użyteczności publicznej.
Dostosowanie procesów biznesowych do nowej rzeczywistości. Plany odzyskiwania danych po awarii nie działają, jeżeli wszyscy są nimi dotknięci. W związku z tym operatorzy muszą być gotowi na przyjęcie doraźnych, ręcznych, opartych na sytuacji podejść do zarządzania w celu zabezpieczenia podstawowych potrzeb: bezpieczeństwa, usług i utrzymania infrastruktury oraz zarządzania gotówką. jeżeli zarządzasz fizycznym łańcuchem, musisz być gotowy do przecinania ogniw tam, gdzie to konieczne. Organizacja i jej procesy powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby można było gwałtownie zatrzymać operacje w przypadku naruszenia bezpieczeństwa lokalizacji.
Niezależność energetyczna. Jest to zdolność sieci do zachowania funkcjonalności bez polegania na scentralizowanych źródłach zasilania - poprzez wpływanie na takie aspekty jak redundancja, odporność i decentralizacja - i stała się kluczową cechą łączności internetowej w sytuacjach konfliktowych. Kategoryzacja węzłów, współdzielenie infrastruktury i rezerwy paliwa są kluczowymi czynnikami umożliwiającymi, podobnie jak skuteczna komunikacja z właścicielami domów i innymi użytkownikami Internetu.
Mam szczerą nadzieję, iż nigdy nie będę musiał testować tych strategii. Jestem pełen podziwu dla Jurija i jego zespołu oraz wszystkich operatorów telekomunikacyjnych, którzy muszą działać w ten sposób. Dziękuję, Yuriy, za podzielenie się swoimi spostrzeżeniami i umożliwienie mi napisania o nich. Wkraczając w 2025 rok, przez cały czas będę mieć nadzieję na pokój.
