Autor: Tyler Durden
Autor: Thomas Brooke za pośrednictwem Remix News,
Wielka Brytania i Unia Europejska osiągnęły szeroko zakrojone porozumienie mające na celu rozszerzenie współpracy w kluczowych obszarach, takich jak obrona, energia, migracja, egzekwowanie prawa i mobilność młodzieży – porozumienie, które zdaniem krytyków jest rażącym sprzeciwem wobec Brexitu.
Ogłoszone w poniedziałek po szczycie Wielka Brytania-UE tzw. wspólne porozumienie nakreśla zamiar obu stron oparcia się na istniejących ramach po Brexicie, w tym na umowie o wystąpieniu oraz umowie o handlu i współpracy.
Chociaż umowa nie stanowi nowego traktatu, sygnalizuje zwrot w kierunku ściślejszej integracji w kilku sektorach, które skutecznie przywracają Wielką Brytanię do zgodności z przepisami i instytucjami UE, podważając suwerenność narodową.
Umowa potwierdza wzajemny dostęp do wód połowowych do czerwca 2038 r. i rozszerza dwustronną współpracę w dziedzinie energii. Uruchamia również nowe partnerstwo w zakresie bezpieczeństwa i obrony, obejmujące takie tematy, jak wsparcie dla Ukrainy, cyberobrona, mobilność wojskowa, utrzymywanie pokoju i bezpieczeństwo kosmiczne. Planowany jest również dialog w takich dziedzinach jak bezpieczeństwo morskie i międzynarodowe reagowanie na katastrofy.
Dostęp do wód rybackich jest kością niezgody od czasu głosowania w sprawie Brexitu w 2016 r. i jest postrzegany jako poważne ustępstwo ze strony Wielkiej Brytanii. Przed pojawieniem się wiadomości w Westminsterze krążyły pogłoski, iż prawa do połowów są na stole, co skłoniło lidera Reform UK Nigela Farage'a do ostrzeżenia: "Jeśli to prawda, będzie to koniec przemysłu rybnego".
Liderka opozycji Kemi Badenoch zauważyła również: "Dwanaście lat dostępu do brytyjskich wód to trzy razy dłużej, niż chciał rząd. Po raz kolejny stajemy się prawodawcą z Brukseli. A ponieważ nie ma żadnych szczegółów na temat jakichkolwiek limitów lub ograniczeń czasowych dotyczących mobilności młodzieży, obawy przed powrotem swobodnego przepływu będą tylko rosły. Jest to bardzo niepokojące".
Proponowane nowe ramy mobilności są przeznaczone dla młodych ludzi i umożliwiają ograniczone czasowo podróżowanie między Wielką Brytanią a UE w celach zawodowych, edukacyjnych, wolontariackich i w innych celach kulturalnych. Równolegle Wielka Brytania i UE rozpoczną rozmowy na temat włączenia Wielkiej Brytanii do unijnego programu Erasmus+, w tym negocjacje w sprawie warunków finansowych. Dyskusje te są przedstawiane jako promowanie więzi międzyludzkich, zwłaszcza wśród młodszych pokoleń.
W dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego obie strony zobowiązały się do zacieśnienia współpracy w ramach umowy o handlu i współpracy. Obejmuje to wymianę informacji z Europolem, lepszą koordynację działań w zakresie terroryzmu i poważnej przestępczości oraz potencjalną ekspansję wymiany danych biometrycznych i danych dotyczących pojazdów. Zamierza się również zaradzić trudnościom, z jakimi borykają się organy ścigania w dostępie do danych pochodzących z łączności elektronicznej w różnych jurysdykcjach.
Jeśli chodzi o kwestie gospodarcze i środowiskowe, umowa nakreśla plany zbadania udziału Wielkiej Brytanii w wewnętrznym rynku energii elektrycznej UE oraz ustanowienia powiązania między brytyjskim a unijnym systemem handlu emisjami. Obie inicjatywy wymagałyby od Wielkiej Brytanii dostosowania się do przepisów UE w odpowiednich obszarach, takich jak pomoc państwa, ochrona środowiska i mechanizmy handlowe. Dostosowanie to byłoby monitorowane dzięki mechanizmów rozstrzygania sporów, a Europejski Trybunał Sprawiedliwości działałby jako ostateczny organ w zakresie prawa UE. Posunięcie to skutecznie przywraca ETS jako najwyższego arbitra w takich obszarach.
Jeśli chodzi o handel produktami rolno-spożywczymi, obie strony zgodziły się pracować nad porozumieniem sanitarnym i fitosanitarnym (SPS), które usunęłoby wiele obecnych barier w przepływie zwierząt i roślin między Wielką Brytanią a UE. Wiązałoby się to jednak również z dynamicznym dostosowaniem do przepisów UE i ograniczonymi wyjątkami podlegającymi zatwierdzeniu przez UE. Umowa precyzuje, iż Wielka Brytania będzie konsultowana podczas procesu kształtowania polityki UE, ale nie będzie miała prawa głosu ani udziału w formalnych organach decyzyjnych. Ponownie pojawiają się kwestie suwerenności, ponieważ Wielka Brytania podpisuje się pod dostosowaniem się do przepisów, nie mając miejsca przy stole negocjacyjnym.
Porozumienie zawiera również plany pogłębienia współpracy w zakresie nielegalnej migracji. Obszary zainteresowania obejmują działania kontrolne na wczesnym etapie, wymianę informacji na temat nadużyć wizowych i przemytu migrantów oraz koordynację działań z agencjami UE, takimi jak Frontex i Agencja UE ds. Azylu. Dyskutowane są również praktyczne środki mające na celu zapobieganie przekraczaniu kanału La Manche i poprawę mechanizmów powrotu.
Chociaż umowa wielokrotnie podkreśla obopólne korzyści i szacunek dla ram prawnych każdej ze stron, wiele z jej propozycji opiera się na przestrzeganiu przez Wielką Brytanię przepisów UE i struktur nadzoru. Komisja Europejska wyraźnie oczekuje, iż Wielka Brytania będzie dynamicznie dostosowywać się do zmieniającego się prawodawstwa UE w obszarach objętych umowami, jednocześnie wnosząc wkład finansowy do odpowiednich programów i baz danych UE.
Była konserwatywna minister spraw wewnętrznych Suella Braverman nazwała umowę kapitulacją. "Rząd zawiódł naszą społeczność rybacką. Ta kapitulacja jest niewybaczalna dla naszych społeczności przybrzeżnych i rybaków. Brytyjczycy tego nie zapomną. Początek końca Brexitu".
Starmer jednak zabrał głos w mediach społecznościowych, aby bronić umowy, mówiąc Brytyjczykom, iż "zasługują na coś lepszego niż umowa poprzedniego rządu. To nie działało dla nikogo".
Stwierdził, iż podczas gdy poprzednie rządy "wahały się i zwlekały", jego "zabierał się do pracy i działał w interesie narodowym".
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
