Гимны народов мира: долина Аоста

Kontrola, sprawowana nad alpejską przeprawą, zapewniała miejscowym wymierne zyski. Budowano więc mosty, zamki i hospicja dla pielgrzymów, w zamian pobierając podatki. Od czasów sabaudzkich (XI w.) po rewolucję francuską (XVIII w.) Aosta cieszyła się autonomią i dwujęzycznością. Część mieszkańców doliny i dziś mówi po francusku, a część po włosku. Po zjednoczeniu Włoch (1860 r.) Dolinę Aosty włączono do Lombardii, co zdegradowało jej polityczną pozycję i znacząco osłabiło gospodarczo. Taki stan rzeczy utrzymał się do epoki Mussoliniego, za pomocą którego mieszkańcy Aosty odzyskali dawną tożsamość i potencjał ekonomiczny, choć nie zaaprobowali wypierania z użycia przez faszystów języka francuskiego. O współczesnych losach Doliny przesądziły druga wojna i ruch oporu, na którego czele stał Francuz. Warto też pamiętać, iż Dolina Aosty została wyzwolona wyłącznie siłami miejscowej partyzantki. Po wojnie region otrzymał autonomię, a od 1981 roku niezależność podatkową od rządu centralnego.