Бернхард Фогель умер. Он был известным немецким политиком.

natemat.pl 5 часы назад
Bernhard Vogel był szefem rządu regionalnego przez prawie ćwierć wieku; dłużej niż ktokolwiek inny. Również jako jedyny polityk kierował krajami związkowymi na zachodzie i na wschodzie Niemiec. Zmarł w wieku 92 lat.


Jako polityk partii CDU Bernhard Vogel odcisnął przez dziesięciolecia piętno na Nadrenii-Palatynacie i Turyngii, pozostając zaangażowany w swoją pracę do późnej starości. W niedzielę (02.03.2025) były przewodniczący Centralnego Komitetu Niemieckich Katolików (ZdK) zmarł w wieku 92 lat, co potwierdziła dziś (03.03.2025) kancelaria kraju związkowego Turyngii.

Przyjazne usposobienie


Bernhard Vogel, brat byłego przewodniczącego SPD Hansa-Jochena Vogela, wyróżniał się zawsze przyjaznym i pełnym humoru usposobieniem. Obraźliwe uwagi były mu obce. choćby gdy kogoś krytykował, robił to z szacunkiem dla niego i często do słów krytyki dołączał pochwałę.

Niezamieszany w żadne skandale polityczne ani prywatne był głęboko przekonany, iż w ten sposób będzie uważniej słuchany i będzie w stanie wprowadzić więcej zmian niż czyniąc wokół siebie zamieszanie. Wyjaśnia to również, dlaczego Bernhard Vogel, który mieszkał w Spirze od dziesięcioleci, był bardzo popularny daleko poza Nadrenią-Palatynatem i Turyngią. Do samego końca włączał się, zwykle za kulisami, w bieżące debaty i decyzje, a jego rady były bardzo poszukiwane i cenione aż do samego końca.

Blisko Kościoła


Przez dziesięciolecia uczeń Helmuta Kohla był oddany nie tylko CDU i związanej z tą partią Fundacji Konrada Adenauera, ale także Kościołowi katolickiemu, swojemu Kościołowi. Opisywał siebie jako "zaangażowanego i aktywnego członka". Był szefem Centralnego Komitetu Niemieckich Katolików od 1972 do 1976 roku. Ale członkiem tego gremium był przez cztery dekady.

Do końca życia pozostawał w bliskim kontakcie z Kościołem katolickim i był mile widzianym gościem w katedrze w Spirze. Doradzał katolikom w Niemczech, aby spojrzeli poza własne problemy. Globalny Kościół rozrastał się, a jego europocentryzm „prędzej czy później dobiegnie końca”, stwierdził Vogel pod koniec 2012 roku; trzy miesiące później Jorge Mario Bergoglio został pierwszym papieżem pochodzącym z Ameryki Łacińskiej.

Kariera polityczna zamiast akademickiej


Po ukończeniu szkoły podstawowej i gimnazjum w Giessen i Monachium, Bernhard Vogel uzyskał maturę w liceum w Bawarii w 1953 roku. Studiował nauki polityczne, historię, socjologię i ekonomię w Monachium i Heidelbergu. Ukończył także studia doktoranckie pod kierunkiem Dolfa Sternbergera w Heidelbergu, gdzie spędził cztery lata jako asystent, a następnie wykładowca w Instytucie Nauk Politycznych. Początkowo aspirował do kariery akademickiej.

Sprawy potoczyły się jednak inaczej. W 1965 roku, w wieku zaledwie 32 lat, zdobył bezpośredni mandat w okręgu wyborczym Neustadt i Spirze w wyborach do Bundestagu, ale dwa lata później zrezygnował z niego i wszedł do polityki landowej. gwałtownie w niej awansował: został ministrem kultury, szefem CDU w Nadrenii-Palatynacie i wreszcie premierem tego kraju związkowego po tym, gdy Helmut Kohl zrezygnował z tego urzędu i i został liderem opozycji parlamencie RFN w Bonn.

Najważniejsze decyzje


Uważał, iż do jego najważniejszych decyzji politycznych należało założenie uniwersytetu w Trewirze i Kaiserslautern oraz uruchomienie prywatnego radia w Ludwigshafen w 1984 roku.

Bernhard Vogel przyznał jednak, iż nie wszystkie jego plany się powiodły, jak na przykład plan zachowania wydobycia potasu w Turyngii po zjednoczeniu Niemiec. Ciekawe, iż czasem cieszył się ze swoich niepowodzeń. Chodziło mu głównie o plan budowy w regionie Hunsrück zakładów przetwarzania wypalonych prętów do reaktorów atomowych, podobnych do tych w La Hague we Francji, co – patrząc z dzisiejszej perspektywy – jest prawie niewyobrażalne.

Ale choćby po ostatecznej rezygnacji ze stanowiska premiera Turyngii w 2003 roku Bernhard Vogel pozostał zaangażowany w politykę. Po raz kolejny ten katolik, który mieszkał na obrzeżach historycznego centrum Spiry, objął stanowisko przewodniczącego Fundacji Konrada Adenauera i pracował nad projektami społecznymi. Przez jakiś czas był również brany pod uwagę jako kandydat na urząd prezydenta Niemiec.

Opracowanie: (KNA/jak) Dagmara Jakubczak


Читать всю статью