Wicemarszałek Krzysztof Bosak bardzo dokładnie wyjaśnia dlaczego rozporządzenie prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego, dotyczące zdejmowania krzyży, jest bezprawne.
Szczegółowe argumenty prawne na rzecz tezy, iż zarządzenie prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego o zdejmowaniu krzyży jest bezprawne:
- Preambuła Konstytucji RP, wskazująca kierunki interpretacji jej szczegółowych przepisów, jasno wskazuje na dopuszczalność symboli chrześcijańskich w miejscach publicznych, sama je zawierając w swojej treści: dwukrotnie odwołuje się do Boga („wierzący w Boga”, „w poczuciu odpowiedzialności przed Bogiem”) i docenia chrześcijańską kulturę („wdzięczni naszym przodkom za (…) za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu”).
- Zarządzenie prezydenta Warszawy łamie zasadę bezstronności władz oraz prawo do swobodnego wyrażania przekonań religijnych w życiu publicznym, zawarte w art. 25 ust. 2 Konstytucji RP: „Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.”
- Zarządzenie prezydenta Warszawy jest głęboko sprzeczne z art. 53 Konstytucji RP, zapewniającym każdemu „wolność sumienia i religii”, w tym wolność „uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii”. Co więcej „wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy” i tylko w szczególnych przypadkach ochrony innych konstytucyjnie chronionych dóbr i praw.
- Sformułowania cytowane przez prezydenta Warszawy o „świeckości” państwa („Rzeczpospolita Polska jest państwem świeckim, neutralnym w sprawach religii i przekonań”) mają rangę wyłącznie ustawową; a w Konstytucji słowo „świeckość” nie pada. Ustawa ta (Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania) była przyjęta w sytuacji upadku PRL, jeszcze przed ustanowieniem obecnej Konstytucji RP, podnoszącej na wyższy poziom gwarancje wolności religijnej.
- Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 20 września 2013 r. (sygn. akt II CSK 1/13) orzekł, iż „osoba, która deklaruje się jako niewierząca, nie może oczekiwać, iż nie będzie miała kontaktu z osobami wierzącymi, ich praktykami i symbolami religijnymi, bo w życiu społecznym byłoby to równoznaczne z ograniczeniem swobody sumienia osób wierzących”.
- Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 15 lipca 2010 r. (sygn. akt III SW 124/10) orzekł także, iż „obecność krzyża w lokalu wyborczym, na który pomieszczenie udostępniła szkoła podstawowa, nie może być odczytywana jako dyskryminacja innych wyznań”.
- Także Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 6 września 1990 r., (sygn. akt I PRN 38/90), orzekł, iż symbolika krzyża jest „powszechnie zrozumiała, pozytywna dla kultury nie tylko chrześcijańskiej, ale wręcz ogólnoludzkiej”, w związku z czym pracownik, który odmawia wykonania polecenia pracodawcy w postaci nakazu zdjęcia krzyża wiszącego w zakładzie pracy nie narusza żadnego obowiązku pracowniczego.
- Warto także podkreślić, iż w czasie pierwszych rządów PO (lata 2007-2011) Sejm i Senat wystosowywał uchwały podkreślające rolę symbolu krzyża w polskim życiu publicznym. Uchwałą z dnia 3 grudnia 2009 r. Sejm RP stwierdził, iż „znak krzyża jest nie tylko symbolem religijnym i znakiem miłości Boga do ludzi, ale w sferze publicznej przypomina o gotowości do poświęcenia dla drugiego człowieka, wyraża wartości budujące szacunek dla godności każdego człowieka i jego praw”, a „zarówno jednostka jak i wspólnoty mają prawo do wyrażania własnej tożsamości religijnej i kulturowej, która nie ogranicza się do sfery prywatnej”. Uchwała ta była inicjatywą wspólną posłów PO, PiS i PSL i głosowało za nią 177 posłów PO.
- Z kolei uchwałą z dnia 4 lutego 2010 r. Senat RP stwierdził, że: „Krzyż, będący znakiem chrześcijaństwa, na trwałe stał się dla wszystkich Polaków, bez względu na wyznanie, symbolem powszechnie akceptowanych wartości uniwersalnych, a także dążenia do prawdy, sprawiedliwości i wolności naszej Ojczyzny”, w związku z czym „wszelkie próby zakazania umieszczania Krzyża w szkołach, szpitalach, urzędach i przestrzeni publicznej w Polsce muszą być poczytane za godzące w naszą tradycję, pamięć i dumę narodową”. Propozycję uchwały przedłożyli dwaj senatorowie PO (Łukasz Abgarowicz oraz prof. Marek Rocki). Za uchwałą głosowało 54 senatorów z PO (wszyscy oprócz jednego).
Trzaskowski vs Krzyż. Fakty i argumenty. (Cześć 2/3)
Szczegółowe argumenty prawne na rzecz tezy, iż zarządzenie prezydenta Warszawy @trzaskowski_ o zdejmowaniu krzyży jest bezprawne:
1.Preambuła Konstytucji RP, wskazująca kierunki interpretacji jej szczegółowych przepisów,… pic.twitter.com/XrEKZbx5ZY
