Sąd Najwyższy orzekł, iż prezydenci są „całkowicie” chronieni przed ściganiem karnym, o ile ich działania obejmują rzekomo oficjalne czynności w czasie sprawowania urzędu. Byli prezydenci również korzystają z „domniemania immunitetu” w przypadku sprawowania urzędu w związku z pełnionymi przez nich czynnościami urzędowymi, jednak – jak orzekł sąd – immunitet nie przysługuje w przypadku „czynności nieoficjalnych”.
The decyzja W Trump kontra Stany Zjednoczone oznacza, iż oskarżenie specjalnego prokuratora Jacka Smitha przeciwko byłemu prezydentowi Donaldowi Trumpowi — który w tej chwili ubiega się o odsunięcie prezydenta Joe Bidena — może być kontynuowane. W swojej decyzji większościowej, Prezes Sądu Najwyższego John Roberts odesłał sprawę do sądów niższej instancji, które teraz muszą ustalić, czy zachowanie Trumpa było oficjalne czy nieoficjalne.
Trump jest ścigany za swoją rolę w wydarzeniach z 6 stycznia 2021 r. Wielka ława przysięgłych zatwierdziła akt oskarżenia przeciwko Trumpowi w sierpniu pod zarzutem m.in. spisku mającego na celu oszukanie Stanów Zjednoczonych i utrudniania oficjalnego postępowania. W lutym Okręgowy Sąd Apelacyjny DC podtrzymał decyzję sędziego sądu niższej instancji o odrzuceniu wniosków o immunitet, aby umożliwić dalszy rozwój sprawy do czasu, aż Sąd Najwyższy zgodzi się się nią zająć.
Podczas gdy ta sprawa została wniesiona na szczeblu stanowym, sprawa ingerencji w wybory, na którą wpłynęło orzeczenie SCOTUS, miałaby miejsce na szczeblu federalnym. Oznacza to — w przeciwieństwie do sprawy stanowej — iż gdyby Trump został skazany, ale wybrany na prezydenta, mógłby potencjalnie ułaskawić samego siebie.
