Agresja Rosji na Ukrainę zdemolowała dotychczasową architekturę bezpieczeństwa w Europie. Polska z racji posiadania bezpośredniej granicy z Ukrainą oraz udzielanej jej pomocy politycznej, militarnej i humanitarnej, stała się de facto państwem frontowym. Sytuacja powoduje, iż należy postawić pytanie: jaka jest w tej chwili kondycja służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo narodowe oraz czy stawiane im zadania, struktura i organizacja odpowiadają rzeczywistości? Dotyczy to w szczególności wywiadu i kontrwywiadu, określanych jako służby specjalne. Wciąż brak ustaw o czynnościach operacyjno-rozpoznawczych, narodowej wspólnocie kontrwywiadowczej, która powinna wypracować narodową strategię kontrwywiadowczą, czy ustawy o zagranicznych zleceniodawcach finansujących podmioty prowadzące działalność i kształtujące postawy w sferze publicznej.