Śmierć pułkownika Dmitrija Utkina i Jewgienija Prigożina, zemsta „cara”? Dlaczego tak się stało i było przewidywalne.
Istotą zrozumienia wydarzeń zachodzących w Rosji jest jest szeroko rozumiana specyfika tego państwa, nie przystająca do europejskich szablonów, współczesnych demokratyczno liberalnych schematów i dogmatów (jak kwestie LGBTQ+) . Stąd tak trudne jest to dla zrozumienia przez większość naszych społeczeństw.
Jedna z cech tego państwa, społeczeństwa, składającego się z przeszło 80 narodów je zamieszkujących, jest pewne powszechne, a przynajmniej dominujące postrzeganie państwa i jego roli. Jednoosobowa władza (car ojciec), wszechwładne i mocne państwo, posłuszeństwo wobec władzy – państwa-cara, zapewniającego porządek, bezpieczeństwo zewnętrze i wewnętrzne dal 140 milionów ludzi zamieszkujących na terenie wielonarodowościowego, wielokulturowego i wielowyznaniowego imperium.
W imperium, są „źli bojarzy” i „dobry car ojciec”. Od cara wymaga się siły, akceptuje instrumenty państwa policyjnego, jako uzasadnionej „ceny” za zapewnienie pokoju, spokoju i rozwoju. W tych okolicznościach, bunt Prigożina, podważającego wprawdzie „złych bojarów” od wojska (Szojgu i Gierasimow), naruszył prerogatywy cara. Tylko on w tym systemie daje. Tylko on odbiera na nim nie można wymuszać decyzji, a tego chciał Prigożin. Prigożin którego potężna pozycja wynikała z woli „cara” i powierzonych mu państwowych („cara”) środków i zadań.
I wreszcie dochodzimy do samego „cara”. Wiele zdarzeń, związanych z współczesną Rosją można było przewidzieć wsłuchując się w to co „car Putin” publicznie mówił. Przejście z podporządkowania się Rosji i szukania obszarów współpracy z kolektywnym zachodem , na tory samodzielnej budowy świata wielopolarnego Władimir Putin wyartykułował w 2007 roku na Konferencji Bezpieczeństwa w Monachium. Zlekceważono jego słowa.
Wojnę o Ukrainę między NATO pod wodzą USA a Rosją, też można było przewidzieć. W jednym z wywiadów Putin mówił: „leningradzka ulica nauczyła mnie jednego, jeżeli bójka nieunikniona, atakować trzeba jako pierwszy”. Zlekceważono determinację rosyjską (cara) w kwestii przeciwdziałaniu rozszerzaniu NATO na wschód. No i wreszcie wydarzenie jakie miało wczoraj. Z dużą dozą prawdopodobieństwa był to zamach na samolot szefa CZWK Wagner Jewgienija Prigożyna pod Twerem, w którym zginęła „wierchuszka” Wagnerowców.
W długim wywiadzie Prezydenta Federacji Rosyjskiej dziennikarz pyta o wiele spraw w tym….:
– czy umie Pan wybaczać?
– Putin po krótkiej refleksji – Tak. …. Ale nie wszystko.
– A czego nie da się wybaczyć? – pyta dziennikarz
– Priedatielstwa (ros. zdrady)”
Zatem, w imię powagi imperium, jego fundamentu bezpieczeństwa jakim jest silna władza, „car” „bojara”, który podniósł rękę na władzę państwową (daną przez Cara), dzięki środków powierzonych Prigożinowi przez „Cara”, musiał zdradę ukarać.
Władza w autokracji jest spersonifikowana, a w rosyjskim wydaniu szczególnie. Musi budzić powagę, ale i grozę, swą surowością i bezwzględnością, bo nikt nie ma prawa jej podważać w tym wertykalnym układzie władzy. Kto podniósł na tę władzę rękę, jest zdrajcą, a zdrady się nie wybacza.
Ostatnia kwestia, dlaczego tak bezwzględna reakcja na zdradę Prigożina. Idee fixe cara Putina to pogląd, iż przyczyną największych upadków Rosji, jej momentów historycznej słabości, jest kryzys władzy państwowej i jej upadek. To nie może sie w/g niego nigdy powtórzyć. Chodzi mu o Rewolucję Październikowa i upadek dynastii Romanowych, oraz „rewolucję pieriestrojki” , upadek władzy KPZR i w konsekwencji rozpad Związku Radzieckiego (największej tragedii w historii Rosji ) jak sam ją Putin określa.
Wprawdzie Wladimir Władimirowicz powiedział onegdaj: „Kto nie tęskni za Związkiem Radziecki, ten jest bez serca, ale kto chce jego powrotu jest szaleńcem”, więc ZSRR Putin nie odtwarza.
Prezydent Rosji, nie odbudowuje ZSRR, on odbudowuje Imperium Rosyjskie, stąd przez okres jego prezydentury ta niezrozumiała nad Wisłą dominująca rosyjska państwowa propaganda, to mieszanka kultu dwóch tradycji: Rosji carskiej Rosji Romanowych i imperium radzieckiego (ZSRR).
Nie przypadkiem w Petersburgu wiosną 2023 na monumentalnych masztach nad Zatoką Fińską , zawisły trzy ogromne flagi, symbole państwa rosyjskiego. Flaga współczesnej Rosji (trikolor), flaga ZSRR (czerwona flaga z sierpem i młotem) i biało-żółto-czarna flaga Rosji Carskiej – Imperium Romanowych.
Prigożyn – „zbuntowany bojar” mimo wielu zasług dla Imperium, w tym w Afryce i na Ukrainie, musiał zginąć w imię trwania rosyjskiego imperium i gwarantującej jego trwanie silnej niekwestionowanej władzy „Cara”. „Rassija udziwitielnaja strana” jak mawiają na wschodzie.
KP
za: facebook
