25 czerwca w domach opozycjonistów, w tym arcybiskupa Bagrata Galstaniana, przeprowadzono rewizje, po których duchowny i jeszcze 13 osób zostało zatrzymanych przez władze Armenii pod zarzutem rzekomego przygotowywania „zamachów terrorystycznych i zamachu stanu”.
Po południu Komitet Śledczy Armenii poinformował o wszczęciu postępowania karnego wobec 16 osób i aresztowaniu kolejnych 14.
W wyniku niemal 90 przeszukań Komitet Śledczy oświadczył, iż odnaleziono „przedmioty i dokumenty związane z wymienionymi przestępstwami”, które miały obejmować „broń palną i amunicję, plany działań, listy zwerbowanych osób, <…> listę osób wyznaczonych na odpowiednie stanowiska w organach władzy wykonawczej po siłowym przejęciu władzy, szczegółowe planowanie nielegalnych działań, które miała przeprowadzić grupa przestępcza”.
Po tym jak rano pojawiły się informacje o przeszukaniach, Komitet Śledczy ogłosił, iż władze udaremniły spisek, którym miał kierować Galstaniana. Według komitetu, od stycznia 2025 roku zwerbowano ponad 1000 osób, które zdążyły już nabyć materiały wybuchowe.
Premier Armenii Nikol Paszynian, podzielając stanowisko Komitetu Śledczego, napisał, iż władze „udaremniły wielki i podły” kryminalno-oligarchiczno-klerykalny „plan destabilizacji Armenii i uzurpacji władzy”.
Władze twierdzą, iż plan przewrotu był przygotowywany od listopada 2024 roku, kiedy to Galstananowi nie udało się przejąć władzy poprzez masowe protesty prowadzone przez jego ruch Święta Walka.
„W celu realizacji tego planu, za wcześniejszą zgodą kilku uczestników ruchu, nabył niezbędne środki i narzędzia do przeprowadzenia działań terrorystycznych i przejęcia władzy – głosi oświadczenie.
Władze stwierdziły, iż Galstanian werbował swoich zwolenników do tworzenia „grup uderzeniowych”, które miały dokonywać aktów terrorystycznych w celu obalenia rządu.
Według Komitetu Śledczego, podczas spotkań z uczestnikami i sympatykami Świętej Walki Galstanian „kategorycznie wykluczał” dojście do władzy drogą wyborów. Zamiast tego ogłosił, iż ostateczny cel ruchu zostanie osiągnięty „nie poprzez logikę zgromadzeń, ale poprzez skoordynowane działania przemocowe niewielkich grup uderzeniowych w dogodnym momencie”.
Komitet twierdzi, iż ruch zdecydował się utworzyć do 250 takich grup po 25 osób, przeszkolonych wojskowo – głównie byłych żołnierzy i byłych milicjantów . Każda z grup miała wykonać konkretne zadania w ciągu 24–36 godzin i wywołać „niekontrolowaną sytuację” w całym kraju.
Według Komitetu Śledczego, spiskowcy zdobyli niezbędne narzędzia do blokowania dróg w Erywaniu i regionach, paraliżowania ruchu, przeprowadzania eksplozji, uszkadzania kabli energetycznych i internetowych, „utrudniania lub wręcz uniemożliwiania przemieszczania się odpowiednich sił policyjnych”, włamywania na rządowe strony internetowe i w rezultacie – zmuszenia rządu do rezygnacji.
Komitet Śledczy ujawnił również nagrania audio, na których – jak twierdzi – liderzy i członkowie Świętej Walki omawiają plan zamachu stanu.
24 czerwca prorządowy portal civic.am opublikował siedmiostronicowy dokument mający być „planem przewrotu opozycji”.
Zgodnie z dokumentem, wśród „zasobów ludzkich”, które miały zostać wykorzystane w zamachu, wymienieni zostali m.in. Kościół, niedawno zatrzymany rosyjsko-armeński oligarcha Samwel Karapetian, oligarcha Gagik Carukian, byli prezydenci Robert Koczarjan i Serż Sargsjan, Ormianie z Górskiego Karabachu i inni. Dokumenty wskazują, iż ruch planował zakończyć swoje działania 21 września, w Dzień Niepodległości Armenii.
OC Media nie udało się niezależnie zweryfikować autentyczności tego dokumentu. Prokuratura Generalna przekazała publikację Komitetowi Śledczemu.
Galstanian stoi na czele ruchu Święta Walka, wcześniej znanego jako Tawusz – za Ojczyznę, który powstał wiosną 2024 roku jako protest przeciwko delimitacji granicy z Azerbejdżanem, rozpoczętej w prowincji Tawusz, położonej przy granicy.
Z czasem ruch przekształcił się w falę antyrządowych protestów z żądaniem dymisji Paszyniana. W demonstracjach brały udział tysiące ludzi – co nie miało miejsca od czasu rewolucji 2018 roku, która wyniosła Paszyniana do władzy.
Źródło: oc-media.org
Opracowanie: BIS – Biuletyn Informacyjny Studium
