Moż­na już u mnie ku­pić no­wą książ­kę w se­rii "Kla­sy­ka Od­No­wa". To od­świe­żo­na wer­sja en­cy­kli­ka "Re­rum No­va­rum" Le­ona XIII. Kosz­tu­je 19,90 zł plus prze­sył­ka 4,90 zł, ra­zem 24,80 zł. Wy­star­czy do mnie na­pi­sać pry­wat­nie, po­dać swój ad­res, wy­słać prze­lew na 24,80 zł na te­le­fon: 603112486 - z do­pi­skiem: [imię i na­zwi­sko] No­we Re­rum No­va­rum, a książ­kę niezwłocznie prze­ślę.

Le­on XIII "No­we Re­rum No­va­rum"

• O „rze­cza­ch no­wy­ch”, czy­li o kwe­stii ro­bot­ni­czej, na no­wo.
• Po­nad­cza­so­we dzie­ło w no­wo­cze­snym brz­mie­niu.
• Se­ria „Kla­sy­ka Od­No­wa” to świe­że spoj­rze­nie na naj­więk­sze dzie­ła świa­to­wej my­śli. Czy­taj, słu­chaj, od­kry­waj na no­wo — fi­lo­zo­fia, po­li­ty­ka, eko­no­mia i teo­lo­gia w ję­zy­ku współ­cze­snym. Przy­go­to­wa­ne z my­ślą o dzi­siej­szym Czy­tel­ni­ku: pro­sto, kla­row­nie, in­spi­ru­ją­co.

No­ta wy­daw­ni­cza se­rii Kla­sy­ka Od­No­wa

  Książ­ki w se­rii Kla­sy­ka Od­No­wa nie są stresz­cze­nia­mi, wier­ny­mi tłu­ma­cze­nia­mi ani kry­tycz­ny­mi edy­cja­mi źró­dło­wy­mi. To ad­ap­ta­cje – uwspół­cze­śnio­ne wer­sje daw­ny­ch dzieł fi­lo­zo­ficz­ny­ch, po­li­tycz­ny­ch, eko­no­micz­ny­ch i teo­lo­gicz­ny­ch.

  Sło­wo „No­we” w ty­tu­ła­ch ozna­cza, iż ma­my do czy­nie­nia z kla­sy­ką uję­tą na no­wo – to te sa­me idee i tre­ści, ale opo­wie­dzia­ne współ­cze­snym ję­zy­kiem z od­nie­sie­nia­mi do dzi­siej­szy­ch re­aliów.

  Na­zwi­sko au­to­ra ory­gi­na­łu wid­nie­je na okład­ce, po­nie­waż to je­go my­śl po­zo­sta­je fun­da­men­tem każ­de­go to­mu. Na­szym za­da­niem by­ło je­dy­nie prze­ło­że­nie jej na ję­zyk i przy­kła­dy bli­skie współ­cze­sne­mu czy­tel­ni­ko­wi.

  Do skła­du ksią­żek uży­to kro­ju pi­sma „La­to” – no­wo­cze­snej, pol­skiej czcion­ki bez­sze­ry­fo­wej au­tor­stwa Łu­ka­sza Dzie­dzi­ca. Wy­bór ten je­st świa­do­mym odej­ściem od ty­po­gra­ficz­nej tra­dy­cji dru­ków sze­ry­fo­wy­ch: sym­bo­li­zu­je on „no­we ży­cie” kla­sy­ki i ma pod­kre­ślać świe­żo­ść oraz czy­tel­no­ść ad­aptacji — zgodnie z ideą ca­łej se­rii.

  Każ­dy tom po­wstał w dwu­eta­po­wym pro­ce­sie: naj­pierw do­ko­na­no zauto­ma­ty­zo­wa­ne­go tłu­ma­cze­nia ory­gi­na­łu na ję­zyk pol­ski, a na­stęp­nie au­tor ad­ap­ta­cji pod­jął pra­cę twór­czą – nadał tek­sto­wi rytm, upro­ścił ar­cha­izmy i od­czy­tał daw­ne idee w kon­tek­ście na­szy­ch cza­sów. Nie­kie­dy nie­któ­re frag­men­ty usu­nął i do­dał od­wo­ła­nia do współ­cze­sny­ch przy­kła­dów. Dzię­ki te­mu po­wsta­ła książ­ka, któ­rą czy­ta się nie jak mu­ze­al­ny eks­po­nat, le­cz jak ży­wy głos w dzi­siej­szej de­ba­cie.

Współ­cze­sne spoj­rze­nie na spra­wy spo­łecz­ne.

  En­cy­kli­kę Re­rum No­va­rum pa­pież Le­on XIII ogło­sił 15 ma­ja 1891 ro­ku. Tu Czy­tel­nik do­sta­je jej uwspół­cze­śnio­ną ad­ap­ta­cję – od­nie­sio­ną do re­aliów współ­cze­snej Pol­ski. Spró­buj­my wy­obra­zić so­bie, co Le­on XIII, my­śląc tak sa­mo jak wte­dy, na­pi­sał­by dziś Po­la­kom.

  Za­mia­st ar­cha­icz­ne­go ję­zy­ka znaj­dzie­my tu zna­jo­me ­pojęcia — dzięki te­mu prze­sła­nie pa­pie­ża oka­zu­je się za­ska­ku­ją­co ak­tu­al­ne i brz­mi jak współ­cze­sny ko­men­ta­rz do na­szy­ch pro­ble­mów. To kla­sy­ka, któ­ra znów prze­ma­wia.

  Książ­kę moż­na prze­czy­tać w dwie go­dzi­ny, a przy szyb­kim czy­ta­niu na­wet w go­dzi­nę.

No­ta o au­to­rze ad­ap­ta­cji.

  Grze­go­rz GPS Świ­der­ski – pa­le­oli­ber­ta­ria­nin, blo­ger, że­gla­rz, ma­te­ma­tyk, ka­to­lik, fu­tu­ry­sta, apo­lo­ge­ta cy­wi­li­za­cji ła­ciń­skiej. Po­ja­wił się w In­ter­ne­cie w la­ta­ch 90-ty­ch XX wie­ku za­nim ten stał się co­dzien­no­ścią dla mi­lio­nów — i od tam­tej po­ry nie­ustan­nie po­słu­gu­je się sło­wem ja­ko na­rzę­dziem ba­da­nia rze­czy­wi­sto­ści. Je­go tek­sty od lat pro­wo­ku­ją, in­spi­ru­ją i roz­wi­ja­ją dys­kurs spo­łecz­ny – za­rów­no w kwe­stii wol­no­ści, tech­no­lo­gii, jak i przy­szło­ści cy­wi­li­za­cji.

  GPS to au­tor ty­się­cy wpi­sów, ese­jów i ko­men­ta­rzy, któ­re łą­czy jed­na ce­cha: nie­za­leż­no­ść. Ni­gdy nie pi­sał pod dyk­tan­do mo­dy, par­tii czy po­praw­no­ści po­li­tycz­nej. Je­go tek­sty są za­wsze wy­ra­zi­ste, za­ko­rze­nio­ne w wie­lo­let­ni­ch po­szu­ki­wa­nia­ch fi­lo­zo­ficz­ny­ch i po­li­tycz­ny­ch, a jed­no­cze­śnie po­da­ne w ję­zy­ku kla­row­nym i zro­zu­mia­łym.

  Do­ro­bek blo­ger­ski, bu­do­wa­ny przez de­ka­dy, spra­wił, iż GPS stał się dla czy­tel­ni­ków prze­wod­ni­kiem po świe­cie idei — nie aka­de­mic­kim wy­kła­dow­cą, le­cz prak­ty­kiem my­śle­nia, któ­ry nie boi się za­da­wa­nia trud­ny­ch py­tań i sta­wia­nia od­waż­ny­ch dia­gnoz.

  Dzięki unikalnemu połączeniu konserwatywnej estetyki libertariańskiej i fascynacji nowymi możliwościami człowieka buduje mo­st mię­dzy my­ślą kla­sycz­ną a wi­zją przy­szło­ści.

  Se­ria „Kla­sy­ka Od­No­wa” to na­tu­ral­ne prze­dłu­że­nie tej dro­gi. GPS od lat zaj­mu­je się ko­men­to­wa­niem kla­sycz­nej wie­dzy i prze­no­sze­niem jej na współ­cze­sny grunt. Te­raz pod­jął się za­da­nia am­bit­niej­sze­go: prze­pi­sać wiel­kie dzie­ła fi­lo­zo­fii, eko­no­mii, po­li­ty­ki i teo­lo­gii tak, by prze­ma­wia­ły do współ­cze­sne­go od­bior­cy. To wła­śnie do­świad­cze­nie blo­ge­ra, któ­ry po­tra­fi tłu­ma­czyć rze­czy trud­ne w ję­zy­ku co­dzien­no­ści, spra­wia­ją, iż książ­ki z tej se­rii czy­ta się jak świe­ży głos w ak­tu­al­nej de­ba­cie. Kon­takt do GPSa: t.me/GPS65

Kla­sy­ka OdNowa — Biblioteka Idei, któ­re zmie­ni­ły świat

  Se­ria ta, to wy­jąt­ko­wy pro­jekt wy­daw­ni­czy: naj­waż­niej­sze dzie­ła fi­lo­zo­fii, po­li­ty­ki, eko­no­mii i teo­lo­gii opo­wie­dzia­ne na no­wo – współ­cze­snym ję­zy­kiem i z od­nie­sie­nia­mi do dzi­siej­szy­ch re­aliów.

  Dla­cze­go war­to ko­lek­cjo­no­wać ca­łą se­rię?

• Bo każ­da książ­ka to osob­ny głos w wiel­kiej de­ba­cie o tym, jak ży­je­my i ja­ki­mi war­to­ścia­mi się kie­ru­je­my.
• Bo wszyst­kie to­my ma­ją jed­no­li­tą sza­tę gra­ficz­ną – ra­zem two­rzą ele­ganc­ką bi­blio­te­kę, któ­ra na pół­ce wy­glą­da jak in­te­lek­tu­al­ny kom­pas cy­wi­li­za­cji.
• Bo ko­lek­cjo­no­wa­nie se­rii to two­rze­nie wła­sne­go ar­chi­wum mą­dro­ści i kul­tu­ry – za­wsze pod rę­ką.

  Za­pra­sza­my do dys­ku­sji o na­szej se­rii na X (daw­niej Twit­ter): ]]>x.com/Kla­sy­ka­Od­No­wa]]>

  Pro­si­my tą dro­gą skła­dać wszel­kie ży­cze­nia co do przy­szły­ch ad­ap­ta­cji, któ­re chcie­li­by­ście Pań­stwo prze­czy­tać na no­wo. Naj­le­piej tak, by na­pi­sać na swo­im X coś w sty­lu: „Hej, @Kla­sy­ka­Od­No­wa, po­pro­szę o ad­ap­ta­cje: [i tu wsta­wić au­to­ra i ty­tuł]”

Pla­ny wy­daw­ni­cze se­rii Kla­sy­ka Od­No­wa:

• En­cy­kli­ka „Pa­scen­di Do­mi­ni­ci Gre­gis” (Pius X)
• En­cy­kli­ka „Qu­adra­ge­si­mo An­no” (Pius XI)
• Niccolò Ma­chia­vel­li „Ksią­żę”
• Sun Zi „Sztu­ka Wo­jen­na”
• Frédéric Ba­stiat „Co wi­dać i cze­go nie wi­dać”
• Pla­ton „Pań­stwo”
• Ary­sto­te­les „Po­li­ty­ka”
• Cy­ce­ron „De re pu­bli­ca”
• Al­fred Ad­ler „Sens Ży­cia”
• Je­an-Ja­cqu­es Ro­us­se­au „Umo­wa Spo­łecz­na”.
• Frie­dri­ch von Har­den­berg (No­va­lis) – „Chrze­ści­jań­stwo, czy­li Eu­ro­pa”
• Ale­xis de To­cqu­evil­le „O De­mo­kra­cji w Ame­ry­ce”
• Da­vid Hu­me „Trak­tat o na­tu­rze ludz­kiej”
• Adam Smi­th „Bo­gac­two na­ro­dów”
• Fe­liks Ko­necz­ny „O wie­lo­ści cy­wi­li­za­cji”
• Lord Ac­ton „Ese­je i li­sty”
• Gu­sta­ve de Mo­li­na­ri „O pro­duk­cji bez­pie­czeń­stwa”
• Ly­san­der Spo­oner „Kon­sty­tu­cja bez au­to­ry­te­tu”
• Ed­mund Bur­ke „Roz­wa­ża­nia o re­wo­lu­cji we Fran­cji”
• Mon­te­skiu­sz „O du­chu praw”

Kla­sy­ka Od­No­wa

  Zbie­rz wszyst­kie to­my i stwó­rz w swo­im do­mu bi­blio­te­kę idei, któ­re kształ­to­wa­ły świat.

  Każ­dy tom to nie tyl­ko lek­tu­ra obo­wiąz­ko­wa my­śli cy­wi­li­za­cyj­nej, ale tak­że in­spi­ra­cja do roz­mów o świe­cie, pań­stwie, spo­łe­czeń­stwie, mo­ral­no­ści i go­spo­dar­ce. Dzię­ki te­mu wiel­kie idee daw­ny­ch epok od­zy­sku­ją świe­żo­ść i sta­ją się prze­wod­ni­kiem dla czło­wie­ka XXI wie­ku.

• Wszyst­kie po­trzeb­ne in­for­ma­cja znaj­dzie­sz na stro­nie: ]]>Kla­sy­ka­Od­No­wa.pl]]>
• Wię­cej ksią­żek ku­pi­sz w księ­gar­ni in­ter­ne­to­wej: ]]>Ide­oPo­lia.com]]>

Grzegorz GPS Świderski
]]>https://t.me/KanalBlogeraGPS]]>
]]>https://Twitter.com/gps65]]>

Przed­mo­wa

  Od wy­bo­ru pa­pie­ża Le­ona XIV mi­nę­ło już pra­wie czte­ry mie­sią­ce, a pierw­sza en­cy­kli­ka wciąż nie zo­sta­ła opu­bli­ko­wa­na. Wie­my, iż kar­dy­nał Ro­bert Fran­cis Pre­vo­st wy­brał imię Le­on przede wszyst­kim z in­spi­ra­cji po­sta­cią pa­pie­ża Le­ona XIII. W swo­im pierw­szym prze­mó­wie­niu do kar­dy­na­łów no­wy pa­pież na­wią­zał do en­cy­kli­ki „Re­rum no­va­rum” z 1891 ro­ku, któ­ra sta­no­wi­ła prze­ło­mo­wy do­ku­ment dla współ­cze­snej na­uki spo­łecz­nej Ko­ścio­ła. Ca­ły świat za­czął ją stu­dio­wać, po­szu­ku­jąc od­po­wie­dzi na py­ta­nie, w ja­kim kie­run­ku po­dą­ży no­wy pon­ty­fi­kat.

  Jed­nym z wy­zwań, przed któ­ry­mi sta­je prze­cięt­ny czy­tel­nik tek­stów pa­pie­ski­ch, je­st czę­sto skom­pli­ko­wa­ny, fi­lo­zo­ficz­no-teo­lo­gicz­ny ję­zyk. W przy­pad­ku tek­stu sprzed po­nad stu lat, prze­tłu­ma­czo­ne­go na ję­zyk pol­ski w okre­sie mię­dzy­wo­jen­nym, do­cho­dzi do­dat­ko­wo ar­cha­icz­no­ść, któ­ra utrud­nia współ­cze­sne­mu czy­tel­ni­ko­wi zro­zu­mie­nie my­śli au­to­ra. Z po­mo­cą przy­cho­dzi opra­co­wa­nie tek­stu w no­wym, przy­stęp­nym ję­zy­ku, przy­go­to­wa­ne w se­rii „Kla­sy­ka Od­No­wa”.

  W epo­ce Le­ona XIII no­wym wy­zwa­niem by­ła re­wo­lu­cja prze­my­sło­wa oraz zmia­ny, ja­kie wnio­sła w ży­cie jed­no­stek i ca­ły­ch spo­łe­czeń­stw. Dziś tym wy­zwa­niem je­st sztucz­na in­te­li­gen­cja, któ­ra na no­wo prze­kształ­ca świat, w któ­rym współ­cze­sny czło­wiek mu­si prze­my­śleć swo­je miej­sce oraz ro­lę wła­sno­ści pry­wat­nej w ży­ciu in­dy­wi­du­al­nym i spo­łecz­nym. Jan Pa­weł II w en­cy­kli­ce „Cen­te­si­mus an­nus”, opu­bli­ko­wa­nej w set­ną rocz­ni­cę „Re­rum no­va­rum”, pi­sał, iż czło­wiek po­zba­wio­ny wszyst­kie­go, co mógł­by „na­zwać swo­im”, ma trud­no­ści w zro­zu­mie­niu swo­jej god­no­ści ja­ko oso­by, co utrud­nia mu two­rze­nie au­ten­tycz­nej ludz­kiej wspól­no­ty.

  En­cy­kli­ka „Re­rum no­va­rum”, co ozna­cza „Rze­czy no­we”, czę­sto na­zy­wa­na je­st en­cy­kli­ką o kwe­stia­ch ro­bot­ni­czy­ch, co mo­że wpro­wa­dzać w błąd. Się­ga­jąc po ni­niej­sze opra­co­wa­nie, któ­re je­st ad­ap­ta­cją my­śli Le­ona XIII, czy­tel­nik mo­że być za­sko­czo­ny, gdyż mo­men­ta­mi tek­st ten przy­po­mi­na ar­ty­kuł na­pi­sa­ny przez li­ber­ta­ria­ni­na. Nie je­st to wpływ au­to­ra ad­ap­ta­cji, Grze­go­rza Świ­der­skie­go, któ­ry sam iden­ty­fi­ku­je się ja­ko li­ber­ta­ria­nin, le­cz spo­sób, w ja­ki Le­on XIII mó­wi o na­tu­rze wła­sno­ści pry­wat­nej w wie­lu jej wy­mia­ra­ch, któ­ry je­st cha­rak­te­ry­stycz­ny dla śro­do­wi­sk wol­no­ryn­ko­wy­ch, od­wo­łu­ją­cy­ch się do au­striac­kiej szko­ły w eko­no­mii (ASE - Au­strian scho­ol of eco­no­mics). Wspól­nym mia­now­ni­kiem ty­ch my­śli je­st po­ję­cie oso­by ja­ko isto­ty wol­nej, ro­zum­nej i trans­cen­dent­nej.

  O „Rze­cza­ch no­wy­ch” war­to mó­wić za­wsze no­wym ję­zy­kiem.

o. Ja­cek Gnia­dek SVD
Chi­le, 30 sierp­nia 2025