Podstawową ciężką torpedą na okrętach podwodnych U.S. Navy jest [Mk 48](https://pl.wikipedia.org/wiki/Torpeda_Mark_48). Choć rodowód tej broni sięga początku lat 70. ubiegłego wieku, to jest systematycznie modernizowana, przez co nijak nie przypomina poprzedniczki sprzed ponad pół wieku. Niemniej pewne rozwiązania techniczne stosowane we współczesnych Mk 48 nieco trącą myszką. Dość przytoczyć zdalne sterowanie po klasycznym przewodzie oraz napęd spalinowy z silnikiem tłokowym zasilanym paliwem [Otto II](https://pl.wikipedia.org/wiki/Otto_II_(paliwo)) (monopropelantem, czyli środkiem pędnym, który nie wymaga stosowania dodatkowego utleniacza). W 2016 roku, po dwudziestu latach przerwy (!), wznowiono wytwarzanie tego środka bojowego w wariancie Mod 7 z cyfrowym sonarem o nazwie Common Broadband Advanced Sonar System (CBASS).