Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) zaprezentowało fotografię ciemnej mgławicy, której kształt przypomina sylwetkę wilka, a może choćby wilkołaka. Zdjęcie uzyskano teleskopem VST w Obserwatorium Paranal w Chile.
Mgławica Ciemnego Wilka widoczna jest na niebie w konstelacji Skorpiona, niedaleko centrum Drogi Mlecznej. Fizycznie znajduje się około 5300 lat świetlnych od nas i stanowi część większej mgławicy Gum 55. Na zdjęciu pokazano obszar na niebie obejmujący cztery tarcze Księżyca w pełni.
Beware the eerie Halloween shapes, they haunt not just our streets but space!
One example? The Dark Wolf Nebula in this “spooktacular” video, creating a wolf-like silhouette. Volume up if you dare!
Or maybe it’s a werewolf, its hands ready to grab unsuspecting bystanders…
1/ pic.twitter.com/2pfi3Rhimp
— ESO (@ESO) October 31, 2024
Fotografia została zaprezentowana przez Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) z okazji okresu Halloween. W komunikacie wskazano, iż jeżeli przyjrzeć się szczegółom, to wilk może choćby przypominać wilkołaka – chcącego uchwycić łapami niczego niespodziewające się ofiary.
„Jeśli ktoś sądził, iż ciemność równa się pustce, powinien to przemyśleć jeszcze raz” – napisano w komunikacie, tłumacząc następnie, iż ciemne mgławice w kosmosie są zimnymi obłokami pyłu, tak gęstymi, iż zasłaniają światło gwiazd położonych dalej za nimi. Inaczej niż inne rodzaje mgławic, te obiekty nie emitują światła widzialnego, bowiem ziarna pyłu absorbują ten rodzaj promieniowania. Natomiast przenikać przez nie może promieniowanie w zakresie podczerwieni.
ESO wskazało także, iż niektóre ciemne mgławice można zobaczyć gołym okiem. Przykładem jest Mgławica Worek Węgla. Mapucze, czyli ludność mieszkająca w południowo-centralnym Chile, nazywają Mgławicę Worek Węgla słowem „pozoko”, które oznacza studnię na wodę. Z kolei Inkowie nazywali ten obiekt „yutu”, co odnosi się do ptaka podobnego do kuropatwy.
Zdjęcie kosmicznego ciemnego wilka zostało uzyskane dzięki VLT Survey Telescope (VST), teleskopowi do przeglądów nieba pracującemu w Obserwatorium Paranal w Chile. Teleskop należy do Narodowego Instytutu Astrofizycznego we Włoszech (INAF). Posiada kamerę specjalne przystosowaną do wykonywania map nieba w zakresie widzialnym.
Pokazany obraz ma 283 miliony pikseli i stanowi złożenie fotografii wykonanych w różnym czasie i z różnymi filtrami, w ramach projektu o nazwie VST Photometric H? Survey of the Southern Galactic Plane and Bulge (VPHAS+), który zbadał około 500 milionów obiektów w Drodze Mlecznej.
