Grecki rząd zalegalizował „małżeństwa” jednopłciowe i przyznał im możliwość adopcji dzieci. To kolejna część wieloletniego planu wdrążania przez Grecję polityki LGBT, w 2014 ten prawosławny kraj zakazał krytycznych wypowiedzi wobec grup LGBT pod groźbą więzienia do trzech lat.
Ustawa przyznająca parom jednopłciowym prawo do zawierania „małżeństw” i adopcji dzieci była projektem rządzącej partii Nowa Demokracja, która określa się jako centroprawicowa i chadecka. Za jej przyjęciem głosowała lewicowa opozycja oraz dwie trzecie posłów z Nowej Demokracji, łącznie 176 z 300 parlamentarzystów. Przeciwko uchwale opowiedziało się 76 posłów, dwóch wtrzymało się od głosu, a 46 nie uczestniczyło w głosowaniu. Tym samym Grecja stała się szesnastym państwem Unii Europejskiej i pierwszym krajem prawosławnym, który zalegalizował „związki małżeńskie” par homoseksualnych.
Po głosowaniu w parlamencie greckiemu premierowi Kyriakosowi Mitsotakisowi pogratulował między innymi brytyjski minister spraw zagranicznych David Cameron, który sam jako premier wprowadził podobną ustawę.
Według niektórych polityków LGBT ustawa nie jest wystarczająco radykalna – choć przyznaje im prawo do adopcji, to nie zezwala parom homoseksualnym na korzystanie z usług surogatek.
Sprzeciw wobec ustawy
Decyzję premiera Mitsotakisa o poparciu omawianej ustawy skrytykował jeden z jego poprzedników – Andonis Samaras. Były szef Nowej Demokracji podkreślił, iż „małżeństwa osób tej samej płci nie stanowią prawa człowieka”, a rząd nie powinien wprowadzać podobnych rozwiązań w oderwaniu od opinii społeczeństwa.
Uchwale sprzeciwił się także Kościół prawosławny. Święty Synod wysłał list do rządu, w którym przedstawił swoje zastrzeżenia oraz nakazał odczytanie publikacji o podobnej treści w czasie niedzielnych nabożeństw we wszystkich cerkwiach w kraju.
Historia ideologii LGBT w Grecji
Projekt ustawy legalizującej „związki małżeńskie” par tej samej płci nie pojawił się w Grecji nagle, tamtejszy rząd od dwóch dekad powoli przyzwyczajał społeczeństwo do ideologii LGBT, wprowadzając pomniejsze uchwały nadające homoseksualistom przywileje.
- W 2005 roku zakazano dyskryminacji w miejscu pracy ze względu na orientację seksualną;
- W 2014 roku poszerzono ustawę „o przeciwdziałaniu rasizmowi i ksenofobii” o zakaz krytyki osób lub grup LGBT pod groźbą kary pozbawienia wolności od trzech miesięcy do trzech lat i kary grzywny w wysokości od 5 tysięcy do 20 tysięcy euro;
- W 2015 roku umożliwiono parom jednopłciowym zawieranie związków partnerskich;
- W 2016 roku w szkołach podstawowych wprowadziło lekcje poświęcone informowaniu uczniów i ich rodziców o zagadnieniach związanych z gender, homofobią i transfobią;
- W 2017 roku uznano tak zwaną płynną tożsamość płciową, czyli zmianę płci bez chirurgicznej operacji;
- Od 2021 roku mężczyźni podający się za kobiety mogą odbywać karę więzienia w zakładach dla kobiet.
- W 2022 roku zakazano terapii konwersyjnej mającej na celu zmianę orientacji homoseksualnej na heteroseksualną;
Historia ideologii LGBT w Grecji bardzo dobrze ukazuje fakt, iż ze środowiskami lewicowymi nie można negocjować, ponieważ nieważne, ile ustaw sprzyjających LGBT się poprze, zawsze będą domagały się więcej.
Narodowcy.net/euronews.com
