"Dlaczego Pentagon jest oszustwem wartym wiele bilionów dolarów"

Niedawno Pentagon przyznał, iż nie jest w stanie rozliczyć bilionów dolarów z pieniędzy amerykańskich podatników, po tym jak szósty rok z rzędu nie przeszedł ogromnego corocznego audytu.

Proces ten składał się z 29 audytów cząstkowych różnych służb Departamentu Obrony, z których tylko siedem zakończyło się w tym roku pomyślnie – nie ma poprawy w stosunku do poprzedniego. Audyty te rozpoczęły się dopiero w 2017 r., co oznacza, iż Pentagon nigdy nie przeszedł pomyślnie żadnego z nich.

Tegoroczna porażka trafiła na pierwsze strony gazet, została krótko skomentowana przez media głównego nurtu, a następnie równie gwałtownie zapomniana przez amerykańskie społeczeństwo przyzwyczajone do wlewania pieniędzy w czarną dziurę wydatków na obronę.

Budżet obronny Stanów Zjednoczonych jest groteskowo duży, jego 877 miliardów dolarów przyćmiewa 849 miliardów dolarów wydanych przez kolejne dziesięć państw o największych wydatkach na obronę. A jednak Pentagon nie jest w stanie w pełni rozliczyć się z 3,8 biliona dolarów aktywów i 4 bilionów dolarów zobowiązań, które nagromadził na koszt amerykańskich podatników, rzekomo w obronie Stanów Zjednoczonych i ich sojuszników. Podczas gdy administracja Bidena stara się o 886 miliardów dolarów na przyszłoroczny budżet obronny (a Kongres wydaje się być gotowy dodać dodatkowe 80 miliardów dolarów do tej kwoty), pozorna obojętność amerykańskiego kolektywu – rządu, mediów i opinii publicznej – na to, jak prawie 1 bilion dolarów podatników zostanie wydany, mówi wiele o ogólnym bankructwie amerykańskiego establishmentu.

Audyty są jednak sztuczką księgowego, serią liczb w księdze, które dla przeciętnego człowieka nie są równoznaczne z rzeczywistością. Amerykanie przyzwyczaili się do dużych liczb, jeżeli chodzi o wydatki na obronę, w związku z czym my również oczekujemy wielkich rzeczy od naszego wojska. Ale faktem jest, iż amerykański establishment obronny coraz bardziej fizycznie przypomina liczby w księgach, które księgowi próbowali zrównoważyć – to się po prostu nie zgadza.

Pomimo wydania około 2,3 biliona dolarów na trwającą dwie dekady militarną przygodę w Afganistanie, naród amerykański był świadkiem haniebnego odwrotu tego narodu na żywo w telewizji w sierpniu 2021 roku. Podobnie, 758 miliardów dolarów zainwestowanych w inwazję w 2003 r. i późniejszą dziesięcioletnią okupację Iraku poszło na marne, gdy USA zostały zmuszone do wycofania się w 2011 r. – tylko po to, by powrócić w 2014 r. na kolejną dekadę ścigania ISIS, co samo w sobie było przejawem niepowodzeń pierwotnego irackiego przedsięwzięcia. Ogólnie rzecz biorąc, Stany Zjednoczone wydały ponad 1,8 biliona dolarów na swój 20-letni koszmar w Iraku i Syrii.

Liczby te są oszałamiająco duże – tak duże, iż stają się bez znaczenia dla przeciętnego człowieka. Amerykańskie przedsięwzięcie obronne jest tak ogromne, iż dosłownie niemożliwe jest mówienie o zrównoważeniu ksiąg. Amerykanie mogą być skłonni wzruszyć ramionami na jeden lub dwa błędy księgowe. Ale budżet obronny jest równoznaczny z amerykańską potęgą militarną i postrzeganiem wartości narodowej, co przekłada się na pojęcie amerykańskiej wyjątkowości.