Ta czwarta część stanowi kontynuację analizy webinaru prowadzonego przez kard. Besungu w dniu 29 listopada 2024 r. dla Kościoła katolickiego w całej Afryce. Tematem było kształtowanie synodalnej przyszłości Kościoła w Afryce.
Cytat Besungu: „Mogę powiedzieć, iż zaczęliśmy już analizować rodzaj relacji, jaki musi teraz istnieć między nami a Kościołami na północy, ale także między konferencjami biskupów Afryki”.
Jasne jest, dokąd zmierza Besungu, gdy twierdzi, iż musi teraz istnieć pewien rodzaj relacji między Afryką a kościołami północy. Kościoły na północy, takie jak Niemcy czy Belgia, w przeciwieństwie do Afryki, entuzjastycznie przyjmowały samobójczą „Fiducia supplicans”. Besungu twierdzi, iż rodzaj relacji, który musi teraz istnieć, polega na stopniowym tworzeniu duchowej jedności między kościołami afrykańskimi a dekadencką apostazją kościoła Europy Zachodniej, czyli północy.
Nie jest tajemnicą, iż Kościół na północy pod przywództwem pseudopapieża Bergoglio ginie w głębokiej apostazji. Na przykład Konferencja Biskupów w Belgii zatwierdziła choćby liturgiczny obrzęd małżeństwa dla par homoseksualnych i queer, tzn. może to być para mężczyzny i kozy lub kobiety i psa. To otwarty bunt przeciwko Bogu i utrata zdrowego rozsądku, dosłownie idiotyzm. jeżeli chodzi o Konferencję Episkopatu Niemiec, wprowadza ona rady synodalne o najwyższych kompetencjach. Tak naprawdę to homoseksualiści i lesbijki przejmują przywództwo w Kościele zamiast biskupów. Kardynał Müller powiedział, iż chrześcijaństwo w Niemczech wyparuje, tzn. zniknie. Zostanie zastąpione przez neopogaństwo i satanizm. Besungu otwiera drzwi do takiej samobójczej przyszłości dla Afryki.
Cytat Besungu: „Dlatego często widzicie mnie, jak chodzę na tę czy inną konferencję, abyśmy mogli w lokalnych kościołach przeanalizować, w jaki sposób możemy współpracować”.
Swoją obecnością na konferencjach Besungu przynosi ducha rozkładu. Analizuje, kto należy do biskupów gorliwych, a kto do nieśmiałych, aby spośród nich wybrać odpowiednich współpracowników, którymi będzie mógł manipulować. Rozwiązaniem jest to, iż Besungu nie może już uczestniczyć w posiedzeniach konferencji biskupów. jeżeli przyjdzie bezczelnie, niech jeden ze świeckich każe mu odejść, a jeżeli nie wyjdzie, niech go wyprowadzą trzej świeccy.
Bergoglio jest publicznym heretykiem i zostaje wydalony z Kościoła zarówno ekskomuniką, jak i anatemą. Biskupi, jako następcy apostołów, mają obowiązek oddzielić się od heretyckiego pseudopapieża. Są także zobowiązani do oddzielenia się od odstępcy Besungu, który również jest ekskomunikowany z Kościoła i podlega ekskomunice i anatemie. Besungu nie jest sługą Chrystusa, ale antychrysta. Świadczy o tym jego złośliwa aktywność. Dlatego też musi zostać odrzucony przez wszystkie afrykańskie konferencje biskupów.
Doniesienia medialne: „Kardynał Besungu podkreślił znaczenie stosunków Kościoła afrykańskiego ze Stolicą Apostolską, nalegając, iż stosunki te «nie mogą już być takie same»”.
Co to znaczy, iż stosunki Kościoła afrykańskiego ze Stolicą Apostolską nie mogą już być takie same? Besungu nawiązuje do odrzucenia „Fiducia supplicans”. Dlatego celowo podkreśla tzw. znaczenie relacji Kościoła afrykańskiego ze Stolicą Apostolską. Ale pomija podstawowy fakt, iż Stolicę Apostolską zajmuje w tej chwili jawny heretyk, który zgodnie z nauczaniem katolickim jest automatycznie ekskomunikowany z Kościoła. Wszystkie jego dekrety i deklaracje są nieważne i nikt nie może być mu posłuszny ani się mu podporządkowywać. Kto się mu podporządkowuje, przyłącza się do jego buntu przeciwko Bogu i ściąga na siebie ekskomunikę i Bożą anatemę.
Żądanie Besungu, aby stosunki ze Stolicą Apostolską nie były takie same jak dotychczas, oznacza, iż biskupi afrykańscy nie mogą już tak jak poprzednio słuchać Boga i Jego praw, ale muszą być posłuszni arcyheretykowi Bergoglio i ślepo wkroczyć na drogę samozagłady Kościoła. Pod dyktando Besungu musi przyjąć samobójczą „Fiducia supplicans” i ściągnąć na siebie Bożą anatemę. Ale to naprawdę jest dyktando diabła.
Cytat Besungu: „To dla nas, Afrykanów, bardzo ważne. To nasza odpowiedzialność. jeżeli chcemy, żeby nas traktowano poważnie, musimy także zachowywać się konsekwentnie”.
Co według Besungu jest ważne dla Afrykanów, kto powinien ich traktować poważnie – Bóg, prawowierni chrześcijanie czy zdrajcy Chrystusa, którzy okupują papiestwo i propagują ideologię gender i drogę do zagłady? Co oznacza konsekwentne postępowanie w tym zakresie? Konsekwentnie zdradzać Chrystusa i w ten sposób konsekwentnie zapewniać sobie wieczne potępienie? Czy do takiej konsekwencji prowadzi Besungu?
Były nuncjusz w USA, abp C.M. Vigano powiedział:
„Wszystko w słowach i czynach Kościoła synodalnego jest kłamstwem… Jest oczywiste, iż ostatecznym celem, jaki postawił sobie Bergoglio, jest zniszczenie Kościoła katolickiego… Jest to teraz obowiązkiem każdego następcy apostołów (to znaczy każdego biskupa), aby potępili tę synodalną farsę, ... dzięki której Oblubienica Barankowa została zastąpiona Oblubienicą Babilońską, która podlega Nowemu Porządkowi Świata”.
Cytat Besungu: „Dlatego mówię, iż Synod o synodalności jest kairos (sprzyjającym momentem) dla nowej przyszłości naszego afrykańskiego Kościoła”.
Synod o synodalności jest moralnym, duchowym i fizycznym samobójstwem Afryki. Przyszłość nakreślona przez Besungu to nie raj, ale piekło. Ale Besungu utrzymuje to w tajemnicy.
Cytat Besungu: „Synod jest dla nas w Afryce ogromnym projektem, niezależnie od tego, czy chodzi o życie diecezji, życie zakonów, czy życie wszystkich wierzących świeckich”.
Tak, jest to ogromny projekt zniszczenia życia diecezji, zniszczenia życia zakonów i życia wszystkich wierzących świeckich.
Cytat Besungu: „Nabierzmy odwagi i stawmy twarzą w twarz temu wyzwaniu z nadzieją na przyszłość i przyszłość prawdziwie odpowiedzialnego i prawdziwie synodalnego afrykańskiego Kościoła”.
Tak, drodzy biskupi, nabierzcie odwagi i stańcie twarzą w twarz z prawdą: Bergoglio jest uzurpatorem papiestwa i wraz z Besungu zostaje ekskomunikowany z Kościoła. Jest pod ekskomuniką i anatemą. Jakie jest rozwiązanie ratunkowe? Niech biskupi oddzielą się od uzurpatora papiestwa Bergoglio i jego lokaja Besungu. Niech ogłoszą odrębny patriarchat dla Afryki. To jest prawdziwe wyzwanie z nadzieją na przyszłość i przyszłość prawdziwie odpowiedzialnego i prawdziwie synodalnego afrykańskiego Kościoła.
+ Eliasz
Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu
+ Metody OSBMr + Tymoteusz OSBMr
biskupi-sekretarze
8.12.2024
