25 cytatów, które pomogą zrozumieć, czym jest spowiedź

„Czy opowiadasz obcej osobie, np. sprzedawczyni w sklepie, o tym, iż masz fantazje seksualne na temat kolegi czy koleżanki? (…)Nie! To czemu podczas spowiedzi opowiadasz o tym obcemu? Księdzu? Dlaczego ktoś cię do tego zmusza? To absurd. Uważam, iż spowiedź dzieci powinna być zakazana” – w tych słowach europoseł Nowej Lewicy Robert Biedroń podzielił się ostatnio z odbiorcami TikToka swoją opinią na temat praktykowanego przez dzieci sakramentu pokuty i pojednania. Wypowiedź Biedronia wpisuje się w postulat firmowany przez Rafała Betlejewskiego, który chce, żeby w polskim prawie zakazana była spowiedź nieletnich, czyli osób poniżej 16. roku życia.

Poniższe cytaty świętych Kościoła katolickiego pomogą przezwyciężyć realny i insynuowany przez wrogów chrześcijaństwa strach i poczucie wstydu przed praktyką, która w istocie pozwala zaczerpnąć ze źródeł Miłosierdzia Bożego.

1. Szczerość twa wobec spowiednika niech będzie jak największa. (słowa Pana Jezusa, z Dzienniczka św. Siostry Faustyny Kowalskiej)

2. Pierwsze – nie walcz sama z pokusą, ale natychmiast odsłoń ją spowiednikowi, a wtenczas pokusa straci całą swą siłę; drugie – w tych doświadczeniach nie trać pokoju, przeżywaj moją obecność, proś o pomoc Matkę moją i świętych; trzecie miej tę pewność, iż ja na ciebie patrzę i wspieram cię; czwarte – nie lękaj się ani walk duchowych, ani żadnych pokus, bo ja cię wspieram, byleś ty chciała walczyć; wiedz, iż zawsze zwycięstwo jest po twojej stronie; piąte – wiedz, iż przez mężną walkę oddajesz mi wielką chwałę, a sobie skarbisz zasługi, pokusa daje sposobność do okazania mi wierności. (słowa Pana Jezusa, z Dzienniczka św. Siostry Faustyny Kowalskiej)

3. Córko, kiedy przystępujesz do spowiedzi świętej, do tego źródła miłosierdzia mojego, zawsze spływa na twoją duszę moja krew i woda, która wyszła z serca mojego, i uszlachetnia twą duszę. Za każdym razem, jak się zbliżasz do spowiedzi świętej, zanurzaj się cała w moim miłosierdziu z wielką ufnością, abym mógł zlać na duszę twoją hojność swej łaski. Kiedy się zbliżasz do spowiedzi, wiedz o tym, iż ja sam w konfesjonale czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, ale sam działam w duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. Powiedz duszom, iż z tego źródła miłosierdzia dusze czerpią łaski jedynie naczyniem ufności. o ile ufność ich będzie wielka, hojności mojej nie ma granic. Strumienie mej łaski zalewają dusze pokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyż łaska moja odwraca się od nich do dusz pokornych. (słowa Pana Jezusa, z Dzienniczka św. Siostry Faustyny Kowalskiej)

4. Szukam dusz, które by łaskę moją przyjąć chciały. Córko moja, jak się przygotowujesz w mojej obecności, tak się i spowiadasz przede mną; kapłanem się tylko zasłaniam. Nigdy nie rozbieraj, jaki jest ten kapłan, którym się zasłoniłem, i tak się odsłaniaj w spowiedzi, jako przede mną, a duszę twoją napełnię światłem moim. (słowa Pana Jezusa, z Dzienniczka św. Siostry Faustyny Kowalskiej)

5. Dlaczego nieczuli jesteśmy na dobrodziejstwa płynące z sakramentu pokuty? Dlatego, iż nie poszukujemy tajemnicy miłosierdzia Bożego, które nie ma granic w tym sakramencie. (św. Jan Maria Vianney)

6. Gdy idziemy się wyspowiadać, musimy zrozumieć, co w ten sposób zrobimy. Można powiedzieć, iż wyjmiemy gwoździe ukrzyżowanemu Panu. (św. Jan Maria Vianney)

7. Wybaczać nam – to Jego największa przyjemność. (św. Jan Maria Vianney)

8. Wiem, iż samooskarżenie kosztuje cię krótką chwilę upokorzenia. Ale czy potępienie własnych grzechów jest rzeczywiście upokorzeniem? (św. Jan Maria Vianney)

9. Tylko małą pokutę zadaję tym, którzy się dobrze spowiadają; reszty sam za nich dokonuję. (św. Jan Maria Vianney).

10. Bóg szybciej przebacza, niż matka dziecko ratuje z ognia. (św. Jan Maria Vianney)

11. Ufaj Miłosierdziu Bożemu, którego stolicą jest Najlitościwsze Serce Jezusa, a do którego nas prowadzi Najmiłościwsza Matka; natomiast nie pokładaj nadziei w stworzeniach, bo doznasz bolesnego zawodu. (św. Józef Sebastian Pelczar)

12. Rozważanie własnej nędzy może łatwo wpędzić duszę w smutek i zniechęcenie, dlatego patrz równocześnie na Pana Boga, a zwłaszcza na Jego Miłosierdzie leczące naszą nędzę. (św. Józef Sebastian Pelczar)

13. Sakrament Pokuty to najwspanialsze dzieło miłosierdzia. O jakże wielkie jest Miłosierdzie Boże! W jednej chwili tak łatwo możemy zatopić nasze grzechy we Krwi Jezusa, zerwać węzy szatana, wrócić do przyjaźni z Bogiem, odzyskać życie duszy, a wraz z nim dawną piękność, pokój i dawne zasługi. (św. Józef Sebastian Pelczar)

14. o ile zdarzyło ci się nieszczęście i upadłeś, nie rozpaczaj, ale z ufnością i pokorą uciekaj się do Miłosierdzia Bożego, które nie chce śmierci grzesznika, ale cierpliwie go znosi, pilnie szuka i przyjmuje z miłością. jeżeli zaś Miłosierdzie Pańskie wyrwie Cię z grzechów, nade wszystko strzeż się powrotu do nich dla ratowania duszy własnej. (św. Józef Sebastian Pelczar)

15. Początkiem dobrych czynów jest wyznanie złych. (św. Augustyn)

16. Bóg jest wierny, ponieważ dochowuje obietnicy odpuszczania grzechów. (św. Cyprian)

17. Pokój z Bogiem jest skutkiem usprawiedliwienia i usunięcia grzechów, pokój z ludźmi jest wynikiem owocu miłości Ducha świętego, pokój ze sobą jest wynikiem czystości sumienia, które zwyciężyło nad namiętnościami i grzechami. (św. Jan Paweł II)

18. Nawrócenie oznacza szukanie z naszej strony przebaczenia i mocy Bożej w Sakramencie Pojednania i w ten sposób stałe rozpoczynanie od nowa, codzienne posuwanie się naprzód. (św. Jan Paweł II)

19. Jest to euforia przebaczenia Boga poprzez jego kapłanów, kiedy na nieszczęście obraziło się Jego nieskończoną miłość i ze skruchą powraca się w Jego ojcowskie ramiona. (św. Jan Paweł II)

20. Pierwszym warunkiem zbawienia jest poznanie własnej grzeszności, również grzeszności dziedzicznej i wyznanie jej przed Bogiem, który niczego innego nie oczekuje, jak tylko przyjąć to wyznacie i zbawić człowieka. (św. Jan Paweł II)

21. Po otrzymaniu rozgrzeszenia w chrześcijaninie pozostaje ciemna sfera, spowodowana ranami grzechu, niedoskonałą miłością w skrusze, osłabieniem władz duchowych, w których działa zapalne ognisko grzechu. Trzeba je pokonać przez umartwienie i pokutę. Takie jest znaczenie pokornego, ale szczerego zadośćuczynienia. (św. Jan Paweł II)

22. Niech miłosierdzie będzie tym większe, im większy jest upadek moralny penitenta. (św. Jan Paweł II)

23. Spowiedź ponawiana co jakiś czas, zwana spowiedzią z pobożności, zawsze w Kościele towarzyszyła drodze do świętości. (św. Jan Paweł II)

24. Zanim Jezus powrócił do Ojca, powierzył Kościołowi posługę jednania. Nie wystarcza wewnętrzna skrucha, aby otrzymać Boże przebaczenie. Pojednanie z Nim uzyskuje się przez pojednanie ze wspólnotą Kościoła. Uznanie winy dokonuje się przez konkretny akt sakramentalny, wyrażenie żalu, wyznanie grzechów i postanowienie odnowy życia, w obecności szafarza Kościoła. (św. Jan Paweł II)

25. Przystępujcie z ufnością do sakramentu spowiedzi: przez wyznanie grzechów okażecie, iż pragniecie uznać swoją niewierność i odrzucić ją; dacie świadectwo, iż potrzebujecie nawrócenia i pojednania, aby odzyskać godność synów Bożych w Jezusie Chrystusie, która przywraca pokój i przynosi owoce; wyrazicie solidarność z braćmi również doświadczonymi przez grzech. (św. Jan Paweł II).

Oprac. ANP